اى پناه من، آن گاه كه راهها (گرايشها) مرا به رنج اندازد مرا از خشم خود رهايى ده. اى درگذرنده از لغزش من اگر پردهپوشى تو دربارهى من نمىبود هر آينه از رسوا شدگان مىبودم. اى كه به تأييد خود يارىام كردى، اگر يارى و نصرت تو نمىبود، هر آينه از شكست خوردگان مىبودم و يا كه پادشاهان براى تو يوغ ذلت و خوارى بر گردن نهادهاند و از چيرگى و سلطهى تو ترسانند و اى سزاوار پرهيزگارى و اى كه نامهاى نيكو مختص توست از تو مىخواهم كه از من درگذرى و مرا بيامرزى، زيرا من بى گناه نيستم كه عذر آورم و نيرومند نيستم كه غالبت و پيروز گردم و مرا گريزگاهى نيست كه بگريزم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.