اى پناه من آن گاه كه راههاى گوناگون مرا از پاى درآورد، و اى در گذرنده از لغزشم، كه اگر عيب پوشى تو نبود حتما از رسوايان روزگار بودم، و اى پشتيبان من با يارى رساندن خود، كه اگر يارى تو به من نبود حتما از شكست خوردگان بودم، و اى كه پادشاهان يوغ خوارى و بندگى تو را بر گردن نهادهاند، و از خشم و كيفرهاى تو بيمناكند، و اى كه شايسته آنى كه از تو پروا كنند، و اى كه نيكوترين نامها از آن توست، از تو مىخواهم كه از من درگذرى و مرا بيامرزى، كه نه بىگناهم تا عذر داشته باشم، و نه نيرويى دارم كه از خود دفاع نمايم، و نه گريزگاهى دارم كه بگريزم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.