معز و منعما، از تو مىخواهم كه از خطا و لغزش من درگذرى، و به خاطر گناهانى كه مرا اسير خود كردهاند و بر من غلبه يافتهاند و هلاكشان شدهام، عذرم تو بپذيرى. من از شر آن گناهان به سوى تو گريختهام.
پروردگارا، من «توبه» مىكنم و تو «توبه» ام بپذير. من به تو پناه مىآورم و تو مرا در پناه خويش بگير. زنهار خواهم و تو خوارم مساز. نياز مىطلبم و تو مرا منع مكن. در تو چنگ آويختهام تو دستم رها منما. خواهان تو هستم، نوميدم مساز.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.