تو ناديده انگار از من خطا
چو آلودهام بر گنه اى خدا
منم آن گنهكار بيزار جان
كه با توبه گشتم بسويت روان
پناهندهام درگذر از گناه
بسويت روان گشته زنهار خواه
مگردان به نوميديم واگذار
رهايم مكن اى خداوندگار
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.