به تمنيات نفسم چيرگى را
به دنيا روى و بر آن زندگى را
كه كرده آخرت را او فراموش
معهذا عقاب مرگ در گوش
بر آن افكنده سايه بر فنايى
از اين رو مسئلت نزد خدايى
كه من آن بندهى مفلوكم و زار
گناه من بود او نيز بسيار
كه بر آن شرمسارى دارم اقرار
و بر تو مسئلت اى حى غفار
ندارم دوست كس جز تو خدايى
و نشناسم كسى را در بقايى
بجز در درگهت لب را به توبت
پناه او دهى از اين انابت
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.