خواستن كسى كه آرزو بر او چيره شده، و هواى نفس به فتنهاش انداخته، و دنيا بر او دست يافته، و مرگ بر او سايه افكنده، خواستن آنكه گناهانش را زياد مىداند، و به خطايش اعتراف دارد، خواستن كسى كه پروردگارى غير تو برايش نيست، و سرپرستى جز تو ندارد، و رهانندهاى از تو براى او نيست، و پناهى از تو جز به سوى خودت برايش نيست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.