ناچار نفس خود را (به درگاه حضرتت) در موقف و مقام بندگان خوار و ذليلت به پا داشتهام اكنون به موقف اشقياى خلق كه بر (امر و فرمان) حضرتت تجرى و بىباكى كردهاند و به وعد و وعيدهايت به چشم اهانت و حقارت نگريستهاند ايستادهام
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.