اى مولاى من (اى خداى مهربان) آنگاه كه (در قبر صورتم متغير گردد و حالم دگرگون شود) و جسمم كهنه و اعضا و جوارحم از يكديگر متفرق شوند و اعضايم از هم گسسته گردد اى خدا اى واى بر غفلت من از آنچه مولايم از من خواسته (و مقصودى كه از خلقت من داشته) اى واى بر من كه چقدر من از مقصد اصلى وجودم و جهان ابدى آخرتم فراموش كردم و به كار دنياى دو روزه فانى پرداختم و به لهو و لعب و نقش زرد و سرخ عالم طبيعت دل با ختم)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.