مولاى من! در آن هنگام كه چهرهام دگرگون، و حال و وضعم تغيير يابد، و جسمم پوسيده شود، و اندامهايم از هم پراكنده گردند، و پيوندهاى تنم از هم بگسلند، مرا مورد لطف و مهر خويش قرار ده! اى واى بر اين غفلت و بىخبرى كه من دارم،كه آنچه دربارهام اراده شده است، نمىدانم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.