اى مولاى من در روز سخت حشر و نشر (عرصهى قيامت پر غوغا) بر من ترحم كن و در آن روز (پروحشت و حيرت) مرا با ياران و دوستانت همنشين گردان و در محفل محبان و عاشقانت جاى گزين فرما و در جوار رحمتت منزل (نيكوى سعادت و بهجت) كرامت كن اى آفرينندهى عالميان (و اى خداى جهانهاى بىحد و پايان.)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.