فراز 2 از دعای 6 ( جدایی بین شب و روز )

اين دو آيت عظما را به دنبال هم برانگيخت ولى در عين حال با دقت خلقت و لطف صنعت لطيفه‌اى به كار برد كه نور با ظلمت نياميزد و شب به روز درنيفتد. خلق الليل و النهار بقوته و ميز بينهما بقدرته. ميان اين دو رنگ متمايز و متضاد ابهامى قرار داد كه به دنبال هم بدوند اما به هم نرسند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.