در پناه سكوت و سكون شب آرام گيرند و از خستگيهاى روز برآسايند.
شب را همچون پوششى بر مصاعب و متاعب جهان برافكندند و خواب را مايهى آرامش و آسايش قرار دادند.
لذتها و شهوتهاى دنيا در نهاد شب تعبيه يافته و نشاط زندگى از اين زندان جهانگير به جهان ارزانى شده است.
ليسكنواه فيه من حركات التعب و نهضات النصب.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.