عاقبت مردی که دعوت ابی عبدالله (ع) را رد کرد!
وقتی با حق بیعت نکنی،باید کف پای باطل را ببوسی!
رمضان1398-تهران،مسجد حضرت امیر علیه السلام
متن کلیپ:
عبدالله بن عمر بعد از کشته شدن عثمان، نه با امیرالمؤمنین(ع)، نه با امام مجتبی(ع) و نه با حضرت سیدالشهدا(ع) بیعت کرد، نه دعوت ابی عبدالله(ع) را برای رفتن به کربلا قبول کرد و نهایتاً هم در نودسالگی از ترس جانش به استانداری مدینه آمد که با حجاج بن یوسف بیعت بکند، به حجاج گفتند چه کسی می آید؛ وقتی وارد اتاق شد، حجاج خودش را مشغول خواندن و نوشتن کرد و مدتی این نودساله را معطل کرد، بعد سرش را بلند کرد(او را می شناخت، آدم دغلی بود) و گفت: چه کسی هستی؟ گفت: عبدالله بن عمر، پسر خلیفه هستم. گفت: برای چه آمده ای؟ گفت: برای بیعت آمده ام. گفت: می بینی که دست من مشغول است، پایش را دراز کرد و گفت با پایم بیعت کن! هر کسی از اهل بیت روی برگرداند؛ عاقبتش همین است. نوش جانت! کف پای حجاج را بوسید و رفت.
هر که گریزد ز خراجات حق ×××××××× بارکش غول بیابان شود