شیعیان ما با شادی ما شادند و از غصه ما غصه دار می شوند!
شیعیان طاقت دیدن غصه ما را ندارند!
«یفرحون لفرحنا» چون شیعیان ما از ما هستند، شاد هستند به آنچه ما شاد هستیم.«و یحزنون لحزننا»، شیعیان ما که از ما هستند، بدون اینکه به آنها بگوییم غصه دار بشو، اصلاً خودشان «لحزننا» برای غصه خوردن ما غصه دار هستند؛ یعنی شیعیان ما نمی توانند ما را در غصه ببینند و خودشان غصه دار نباشند. ما برای چه غصه و حزن داریم؟ برای اینکه ما را به زندان انداخته اند؟! نه ما غصه نداریم. برای اینکه بنی امیه و بنی عباس و بعدی ها و امروزی ها حق مالی ما را غارت کرده اند؟! نه ما برای اینها غصه نداریم. ما غصهٔ کامل و جامعی داریم؛ همهٔ ما از پیغمبر(ص) تا امام عصر(عج) برای ابی عبدالله(ع).