یکی از حضرت رضا(ع) پرسید که یابن رسول الله، عباد خوب خدا چه کسانی هستند؟ به نظر شما آن که بندهٔ خوبی است، کیست؟ حضرت رضا(ع) می فرمایند: یک علامت بندهٔ خوب، این است که در گفتارشان «اَلَّذینَ اِذا اَحسَنُوا أَستَبشَروُا» هستند. این «أَستَبشَروُا» برای باب استفعال است، ولی لازم معنی می شود؛ یعنی هر وقت کار خوبی، چه عبادت حق و چه خدمت به خلق می کنند، شاد می شوند.  شاد می شوند که خدا به آنها توفیق داد تا متواضع باشند، دست به جیب باشند.

ما هرچه عبادت بکنیم، شادی آفرین است؛ هرچه هم خدمت بکنیم، شادی آفرین است. پس اگر ما توجه دقیقی داشته باشیم، می توانیم همیشه شاد باشیم. در کشور الهی، یعنی جهان هستی اخم نکنیم و قیافه مان را برای خدا تلخ نکنیم. او هم همیشه گریهٔ ما را که نمی خواهد، خندهٔ ما را هم می خواهد.