1)
İmam Hüseyn (əleyhissəlam) Mədinədən hərəkət etməzdən əvvəl qardaşı Məhəmməd Hənəfiyyəyə bir vəsiyyətnamə yazdı. Vəsiyyətnamədə İmam öz inqilabının səbəbini əmr be-məruf və nəhy əz-münkər və cəddi,İslam ümmətinin islah edilməsi Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alih), atası Əli əleyhissəlamın sünnəsinin dirçəldilməsi olduğunu bildirmişdir. İmam Hüseyn (əleyhissəlam) bu nübüvvət və məada olan əqidəsini bildirdikdən,vəsiyyətnamədə özünün tövhid sonra belə yazmışdır:
«...Mən nə həvayi-nəfsə tabe olmağa, nə də, nə azğınlığa,Mədinədən nə özümü qorumağa fəsad və zülm törətməyə görə çıxmıram. Mənim bu hərəkətdən məqsədim cəddimin əmr be-məruf və nəhy əz-münkəri icra etməkdir. Mən,ümmətinin fəsadını islah cəddimin və atamın sünnəsi ilə hərəkət etmək istəyirəm. Kim haqqın hörmətini qorumaq xatirinə bu yolda mənə qoşularsa, mən öz yolumla hərəkət edəcəyəm. Qoy hakimlərin ən,Allah mənimlə bu qövm arasında hakim olsun. Həqiqətən O yaxşısıdır.»
Göründüyü kimi İmam Hüseyn (əleyhissəlam) bu vəsiyyətnamədə aşağıdakı dörd şeyi öz inqilabının səbəbi kimi qeyd etmişdir:
1) Ümməti islah etmək;
2) Əmr be-məruf;
3) Nəhy əz-münkər;
4) Babası Peyğəmbərin (səlləllahu əleyhi və alih), atası Əli əleyhissəlamın sünnəsinə itaət etmək və onların sünnəsini cəmiyyətdə dirçəltmək.
2) Bağışlanılmaz sükut
İmam Hüseyn (əleyhissəlam) İraqa gedərkən yolda Beyzə adlı bir məntəqədə Hürrün qoşunu ilə üz-üzə gəldi. İmam Hüseyn (əleyhissəlam) üzünü Hürrün qoşununa tərəf tutub bir xütbə söylədi və xütbədə öz inqilabının səbəbini belə açıqladı:
«Camaat! Allahın əhdini,Allahın peyğəmbəri buyurmuşdur: “Kim Allahın haramını halal edən Peyğəmbərin (səlləllahu əleyhi və alih) qanun və sünnəsinə müxalif,sındıran fəsad və düşmənçilik edən bir hökmdarla,olub Allahın bəndələri arasında günah hərəkəti və ya sözü ilə etiraz,üzləşsə və bu cür bir hökmdara qarşı əməli Allah (sükut edən) həmən şəxsi o hökmdarın düçar olacağı əzaba (Cəhənnəm,etməsə əzabına) düçar edər.
Camaat! bunlar (Bəni–Üməyyə) Allahın itaətindən çıxmış və Şeytana itaət,Agah olun Allahın qanunlarının icra,etməyi özlərinə vacib bilmişlər. Bunlar fəsadı yaymış olunmasının qarşısını almışlar. Peyğəmbər ailəsinə məxsus olan payı özlərinə götürmüşlər. Mən müsəlman cəmiyyətini hidayət edib onlara rəhbərlik etməkdə, cəddimin dinini min cür fəsadlarla dəyişmiş bir hökumətə qarşı inqilab etməkdə hamıdan layiqliyəm...»
3) Sünnənin məhv bidətlərin yayılması,olması
İmam Hüseyn (əleyhissəlam) Məkkəyə gəldikdən sonra Bəsrə şəhərindəki qəbilələrin məktubda keçmiş xəlifələrin dövründə İslamın həqiqi,başçılarına məktub yazdı. O rəhbərlərinin siyasət səhnəsindən uzaqlaşdırıldığını, onların ixtilaf və təfriqənin qarşısını almaq və İslamın ali məsləhətləri naminə bu vəziyyətə dözmələrini vurğuladıqdan sonra belə yazır:
«...Mən öz qasidimi bu məktubla sizə tərəf göndərirəm. Sizi Allahın kitabı və peyğəmbərin,peyğəmbərin sünnəsinə dəvət edirəm. İndi elə bir vəziyyətdəyik ki aradan getmiş və onun yerini bidətlər tutmuşdur.,sünnəsi tamamilə itib batmış , sizi düz yola hidayət edərəm. Allahın salamı,Əgər mənim sözümə qulaq assanız rəhməti və bərəkəti sizə olsun!»
4) Artıq haqqa əməl olunmur
Hüseyn ibn Əli (əleyhissəlam) İraq yolunda Zi-Husum adlı bir yerdə ayağa qalxıb öz səhabələrinə aşağıdakı xütbəni buyurdu:
«Vəziyyəti artıq özünüz görürsünüz. Zəmanə doğrudan da, dəyişmişdir. Pisliklər meydana yaxşılıqlar və fəzilətlər isə aradan getmişdir. Fəzilətlərdən isə ancaq,çıxmış su qabının dibində bir-iki damcı su qaldığı kimi qalmışdır. Camaat zillət və çətin, az otlu bir otlağa,alçaqlıq içində ömür sürür. Həyat səhnəsi daş-kəsəkli daha haqqa əməl olunmur və,və əziyyətli bir yerə çevrilmişdir. Görmürsünüz ki batilin qarşısı alınmır? Belə bir vaxtda imanlı bir şəxsin (canından keçib) ,Allaha qovuşmağa haqqı var. Belə bir çirkin və alçaq həyatda mən ölməyi səadət zalımlarla bir yerdə yaşamağı isə zillət və alçaqlıq hesab edirəm. Bu camaat dünyanın qullarıdır. Din onların dilində lağlağaya çevrilib. Nə qədər ki, asayiş imtahana çəkilirlər, sayları, elə ki, dinə kömək edirlər,və rifahdadırlar azalır.»
