استاد انصاریان در مقدمه ای بر دعای ندبه که حاصل پژوهش و تحقیق معظم له می باشد در تصحیح عبارت سید الاصغر به عبارت سید القسور به شرح ذیل توضیح داده اند .
تذکری بسیار مهم :
گریه و ندبه ، از آثار مطلوب و از عبادات مندوب و از حسناتی است که قرآن مجید آن را از نشانه های مردم مومن و محصول عرفان به حق شمرده است .
« تَرَىٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ » مائده :83
چشمان آنان را می بینی که به سبب شناخت حق ، چشمه ای لبریز از اشک است .
شناخت حق و عشق ورزی به آن و شوق آراسته شدن به آثار عملی اش و دغدغه تحققش در آیینه عبودیت و بندگی و ذوق رسیدن به قربش ، چنان رقت قلب و صفای درون ایجاد می کند که دیده جان و سر از نثار اشک به راه محبوب و در قدم مقصود چاره ای نمی بیند .
همیشه و همه جا و در همه شرایط شیعه واقعی اهل بیت به حق و شئون آن ، عشق ورزیده و طالب حکومت و سیطره آن در ظاهر و باطن نفس و تجلی عمل آن در بدنه زندگی و خیمه حیات انسانها در سراسر جهان بوده است .
شیعه ، رسالت انبیا و امامت امامان معصوم را نتیجه لطف و رحمت حق بر بندگان تا قیامت دانسته و در هر موقعیتی با جان و مال و قلم و قدم و تشکیل مجالس معرفت و انس ، مدافع آن و برای روشن ماندن این چراغ از هزینه کردن آنچه لازم است ، دریغ ننموده و نمی نماید .
شیعه فکر می کرد پس از درگذشت پیامبر اسلام به وصیت آن حضرت در رعایت حق دو ثقل ملکوتی ، یعنی قرآن و اهل بیت به وسیله همه مردم عمل می شود و در مسیر تاریخ به سوی نور و کرامت و عدل و شرافت فراگیر تا برپا شدن قیامت جهت می یابد و مساله با عظمت امامت و رهبری الهی که در غدیر خم از جانب خدا و پیامبر به شدت برای سعادت است و همه جهانیان برآن تاکید شده تحقق می یابد .
ولی با کمال تاسف ، داستان به عکس شد . عدالت و حق و رهبری به حق و امامت در محاصره هواپرستان قرار گرفت و در برابر حرکتش موانع سنگین ایجاد شد و در سختی و مضیقه افتاد ! رهبری به حق و امامت تعیین شده از جانب نجات خداوند با همه مضیقه و فشاری که بر آن وارد شد ، برای نجات انسانها از پای ننشست و برای روشن نگاه داشتن چراغ اسلام ناب ، مجبور به پرداختن هزینه های سنگینی چون شهادت ، زندان ، تبعید شدن ، محرومیت از آرامش و ممنوعیت از قرار گرفتن در جایگاه ظاهری اش گشت .
دشمن هرگز بیکار ننشست و دست از ظلم و جور برنداشت و احقاد بدریه و حنینیه را نسل به نسل منتقل کرد و فرهنگی چون فرهنگ اموی و عباسی را به صورت مانعی سخت در راه تحقق سعادت جهانیان بر دوش حیات تحمیل کرد و در این مسیر از آزار و قتل و تبعید عاشقان حق و به ویژه امامان معصوم دریغ نکرد تا جایی که حلقه محاصره را برای نابود کردن ذخیره خدا و بقیه الله و آن که باید چراغ عدالت را در وجب به وجب زمین برافروزد و سفره حکومت جهانی حق را برای اجرای عدل در همه شوون زندگی مردم بگستراند ، تنگتر کرد تا برای همیشه میدان را برای جولان جنایات خود از وجود ذی جود مظهر صفات حق ، خالی کند و با خیال راحت به تاخت و تاز ظالمانه اش و غارت کرامت و شرافت انسانی ادامه دهد .
« يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ » صف :آیه 8
ولی خدای مهربان با غایب نمودن او از انظار ، جان او را حفظ کرد و نگذاشت مانند پدارنش مقتول یا مسموم گردد تا زمینه ظهورش با زحمت شیعه و از انقلاب های به حق این طایفه و صبر و استقامتش فراهم آید .
شیعه که عاشق حضرت مهدی (عج) و در آرزوی بپا داشتن حکومت عدل جهانی اوست ، هر جمعه در تمام نقاط جهان با نشستن در جلسات انس در فراقش و به انتظار فرجش با خواندن دعایی که از عالی ترین مضامین دینی ، عرفانی ، اجتماعی ، اخلاقی برخوردار است ، اشک می ریزد و ندبه می کند و او را می طلبد و با امر به معروف و نهی از منکر ایستادن در برابر ظلم و صبر و استقامت در راه خدا ، زمینه آمدنش را فراهم می کند و بر اساس وعده قرآن :
« أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ » انبیاء : آیه 105
به یقین به مقصودش نایل می شود .
آنچه که این عاشق فرج و همگام با اهل ندبه و مانوس با مجالس مربوط به امام عصر لازم می داند به چاپ کنندگان کتابهای دعا و به ویژه دعای ندبه و به خوانندگان محترم آن تذکر دهد این است که در کتابهای بسیار معتبر دعا به جای جمله کلمه اصغر « وصل علی ابیه السید الاصغر » و دورود فرست بر علی پدر کوچکتر آن حضرت که مناسب شان رییس موحدان و امیر مومنان نیست و احتمالا اشتباهی از جانب کاتبان باشد .
« وصل علی ابیه السید القسور » آمده است که به این معناست : و درود فرست بر علی بن ابی طالب ، پدر شجاع و سلحشور آن حضرت .
جمله نورانی و صحیح « و علی ابیه السید القسور » در کتابهای با ارزش و معتبر چون :
اقبال الاعمال سید بن طاووس ، ص 608 ؛ تحفه الزائر و زاد المعاد مجلسی ، ص502؛ صحیفه هادیه ابراهیم بن محسن کاشانی ، ص 87 ؛ مفتاح الجنات سید محسن امین ، مرجع بزرگ ،ص255/3؛ تکالیف الاسلام همدانی ،ص195؛ عمده الزئر آیت الله سید حیدر کاظمی ، ص358 ؛ فوز اکبر ، ص 124 ؛ مکیال المکارم ،ص99/2 ؛ منهاج العارفین ، ص159 ؛ ضیاء الصالحین ، ص542 ؛ صحیفه صادقیه ، ص 728 ؛ هدیه الزائرین محدث قمی ، ص648 و در ملحقات اسبوع آمده است .
عموزاده بزرگوارم که به حق از مبلغان دین به وسیله چاپ کتب مذهبی به انواع زبانهای خارجی است و امروز از نادر مردانی است که بسیاری از مستبصران جهان ، مدیون او هستند و چهره ای است که تکیه گاهی برای اسلام در این روز غربت اسلام محسوب می شود و مورد توجه مراجع و اساتید و حوزه های شیعی است برای تثبیت این جمله صحیح « و علی جده السید القسور....» در صدد برآمدند دعای ندبه را با شکلی زیبا چاپ و در دسترس عموم قرار دهند ، باشد که این دعا با برخورداری از این جمله در مسیر واقعی اش قرار گیرد .
من نیز از آن جناب خواستم که بر این دعا جهت تنویر افکار و اهل دعا مقدمه ای بنویسم و ایشان هم با کرامت ویژه برخود پذیرفتند . در این جا برخود لازم می دانم از فاضل مکرم و محترم جناب آقای حاج میرزا ابوالقاسم حکیم باشی نیز تشکر نمایم . امید است جهت رعایت حریم مقدس ولی الله الاعظم ، امیر مومنان ، شیعیان شیفته آن حضرت و منتظران ظهور یوسف زهرا سلام الله علیها امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف این جمله را در چاپهای بعدی و هنگام خواندن تصحیح نمایند .
فقیر : حسین انصاریان
منبع : روابط عمومی و امور بین الملل مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی