لطفا منتظر باشید

مالك بن عبدالله‏

  • تاریخ انتشار:   30 دى 1389
  • تعداد بازدید:   273

مالك بن عبدالله بن سريع جابرى از دوستداران و شيعيان امام على عليه السلام و از ياران امام حسين عليه السلام به شمار مى‏آيد.
  
وى همراه سيف، عموزاده و برادر مادرى‏اش، با مولاى خود، شبيب به كربلا آمد و به امام حسين عليه السلام پيوست.
    
روز عاشورا آنگاه كه ياران امام حسين عليه السلام يكى پس از ديگرى به ميدان مبارزه مى‏شتافتند، مالك همراه سيف با چشمانى اشكبار به نزد امام حسين عليه السلام آمدند. امام عليه السلام به آنان فرمود:
   
برادرزادگانم براى چه گريه مى‏كنيد؟ به خدا سوگند اميدوارم به همين زودى‏ها ديدگانتان روشن شود. گفتند:- خدا ما را فداى تو گرداند، به خدا سوگند، بر خويشتن گريه نمى‏كنيم، بلكه بر تو مى‏گرييم كه مى‏بينيم [دشمنان‏] در ميانت گرفته‏اند. و جز جانمان چيزى براى دفاع از تو نداريم.
     
حضرت فرمود: برادرزادگانم خداى در اين غمخوارى و پشتيبانى كه به جان از من مى‏كنيد، بهترين پاداش پرهيزكاران به شما عنايت فرمايد.
     
آن دو جوان- پس از شهادت حنظله كه در همان هنگام اتفاق افتاد- در حالى كه به امام مى‏نگريستند و بر وى درود مى‏فرستادند، گفتند: اى فرزند پيامبر، سلام و رحمت و بركات خداى بر تو باد. امام عليه السلام فرمود: بر شما نيز سلام و رحمت خداى باد.
    
آنگاه وارد ميدان مبارزه شدند و ضمن حمايت از همديگر جنگ نمايانى كردند تا آنكه سرانجام در نزديكى امام عليه السلام به درجه رفيع شهادت نايل آمدند.
    
در زيارت ناحيه از وى چنين ياد شده است:
    
 «السَّلامُ عَلى مالِكِ بن عَبدِ بن سَريع»

منبع :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه