على بن حرّ رياحى‏

نام او در منابع مشهور و متقدم، در شمار شهيدان كربلا ديده نمى‏شود. ولى در مقتل منسوب به ابومخنف آمده است كه پس از پيوستن حرّ بن يزيد رياحى و فرزندش در روز عاشورا به امام حسين عليه السلام، حرّ از فرزندش خواست تا بر آن گروه ستمگر حمله كند و حسين عليه السلام را يارى نمايد. آن جوان حمله برد و هفتاد تن از نيروهاى دشمن را به هلاكت رساند و سرانجام به شهادت رسيد. حرّ از شهادت او شادمان گرديد و خدا را سپاس گفت.
   
برخى ديگر نوشته‏اند كه على بن حرّ نخست جزو سپاهيان ابن‏سعد بود. پس از آن‏كه پدر و عمويش به امام حسين عليه السلام پيوستند و شهيد شدند، او نيز نزد امام آمد و پس از توبه‏ و اظهار ندامت، اجازه ميدان خواست. امام عليه السلام او را دعا كرد و اذن داد. على به ميدان رفت و پس از كشتن تنى چند از نيروهاى دشمن، به فيض شهادت نائل آمد.