در يكى از استراحتگاه هاى بين راه مكه و كربلا ((قصر بنى مقاتل )) حالتى به امام حسين عليه السلام دست داد كه نسبت به حوادث كربلا مسائلى براى آن حضرت آشكار شد و چند بار فرمود:
انا لله و انا اليه راجعون و الحمد لله و رب العالمين .
امام سجاد عليه السلام پرسيد: پدرجان ! چرا چند بار كلمات حمد و استرجاع را تكرار مى كنيد؟ پاسخ داد: سر بر زين اسب گذاشته بودم و خواب سبكى بر چشمان من مسلط شد، ندايى به گوشم رسيد كه مى گفت : اين جمعيت در حركت است و مرگ نيز در تعقيب آنان است ، دانستم كه خبر مرگ ما را مى دهد.
حضرت على بن الحسين عليه السلام پرسيد: پدرجان ! مگر ما بر حق نيستيم ؟
امام پاسخ داد: بلى والذى اليه مرجع العباد؛
((به خدايى كه همه بندگان به سوى او باز مى گردند ما بر حق استواريم ))
حضرت على بن الحسين اظهار داشت : وقتى حق با ماست از كشته شدن باكى نداريم . امام حسين فرمود: ((خداوند بهترين پاداشى كه پدرى به فرزندش مى دهد به تو عطا فرمايد.))
منبع : تبیان
