صحن مقدس‏ از میرزا محمد حسین عنقا

یا رب این بارگه کیست که خورشید سما 

هر سحرگه کند از خاک درش کسب ضیا 

یا رب این مرقد پر نور مطهر از کیست؟ 

که به تعظیم درش پشت فلک گشته دوتا 

یا رب این اختر تابان ز کدامین برج است 

که منور بود از رای منیرش بیضاء 

یارب این گوهر رخشان ز کدامین درج است 

کز نظرها همه چون گنج بود ناپیدا 

یا رب این صحن و رواق و حرم از حضرت کیست 

که ز خاک در او کون و مکان یافت بها 

صحن جانبخش ابوالفضل که در رتبه ی او

عقل و وهمند دو حیرت زده چون من شیدا 

این همان صحن شریف است که از فرط شرف 

خادمش را بسر چرخ برین باشد پا 

این همان بارگه عرش مثال است که نیست 

گر کنی هندسه جز عرش برینش همتا 

گوهر درج امامت، شه جمشید غلام 

اختر برج ولایت مه خورشید لقا 

ماه تابان بنی هاشم عباس علی 

کز غلامی درش فخر کند بر دارا 

اندرین صحن مقدس که بود کعبه ی جان 

سعی کن تا که مقامی به کف آری به صفا 

این همان منظر پاک است که سرگردان است 

چرخ از بهر طواف در او صبح و مسا 

از سر شوق اگر پای در این صحن نهی 

دستت از غیب بگیرند بهر رنج و عنا 

گر ترا رنج به جان باشد اینجاست علاج 

گر ترا درد به دل باشد اینجاست دوا