ويژگى‏هاى يهود در همه دورها

خالق هستى و پديد آورنده موجودات كه به ظاهر و باطن هر چيزى آگاه است و پنهان و آشكار ذره اى از او پنهان نيست اين قوم خطرناك و اين گروه فتنه انگيز و آتش بيار هر معركه را در قرآن مجيد در ضمن بيان كردن برجسته ترين اوصافشان به جهانيان معرفى مى كند تا هرگونه رابطه را با آنان قطع كرده و از هرگونه كمكى به آنان كه در راه تقويتشان بكار برده مى شود حذر كنند و از دوستى با آنان بپرهيزند باشد كه تسليم حق شوند و به جناياتشان خاتمه داده شود.

سنگدلى و قساوت قلب كه عامل هر كار بى رحمانه اى است.

ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَهِيَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَ إِنَّ مِنَ الْحِجارَةِ لَما يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهارُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ:

سپس دل هاى شما پس از آن همه معجزات و حقايق و دلايل محكم و استوار سخت شد مانند سنگ يا سخت تر، زيرا پاره اى از سنگ هاست كه از آنها نهرها مى جوشد، و پاره اى از آنها مى شكافد و آب از آن بيرون مى آيد و پاره اى از آنها از ترس خدا سقوط مى كند و خدا از آنچه شما يهود عنود مرتكب مى شويد بى خبر نيست.

سنگدلى و قساوت قلب آنان از عذاب هاى دنيائى حق است كه به جرم و جناياتشان مستحق آن شدند چنان كه در قرآن مجيد آمده است:

فَبِما نَقْضِهِمْ مِيثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ:

پس آنان را به سبب پيمان شكستنشان لعنت كرديم و از رحمت خود دور داشتيم و دل هايشان را بسيار سخت نموديم، از سنگدلى آنان است كه كلمات خدا را از جايگاه اصلى اش و معانى واقعى اش تغيير مى دهند و بخشى از آنچه را از معارف تورات نازل شده كه به وسيله آن پند داده شدند از ياد بردند و ناديده گرفتند و همواره از اعمال خائنانه آنان جز اندكى از ايشان آگاه مى شوى پس تا نزول حكم جهاد و به ذلت نشستنشان از آنان گذشت كن و از مجازاتشان بگذر زيرا خدا نيكوكاران را دوست دارد.

قساوت و سنگدلى اين ملت وحشى و بى رحم را تاريخ در همه انحصار و قرون مبرهن كرده است.

كاسيوس در كتاب 78 خود در فصل 32 در حوادث سال 117 ميلادى مى نويسد، برابر اين تاريخ يهود در كناره درياى طرابلس غرب به رهبرى اندريا براى كشتن رومى ها و يونانيها خروج كردند و همه را از دم تيغ گذراندند سپس خونهايشان را آشاميده و گوشت هايشان را خوردند، سرها و استخوانهاى آنان را هم قطعه قطعه كرده و به سگ ها دادند!!

بسيارى را هم مجبور كردند كه يكديگر را چون حيوانات بكشند تعداد كسانى كه در اين معركه بدون گناه به قتل رسيدند به دويست وبيست هزار رسيد!!

و همانند همين كشتار را نيز در مصر و قبرس به رهبرى آرت ميون تكرار كردند و در آن بيش از دويست وچهل هزار نفر را به قتل رساندند!!

در سافيل واقع در منطقه اسپانيا يكصدوسى هشت مسيحى را به يكى از مقابر دور از شهر برده و آنان را به گلوله مجروح كردند سپس همه را زنده به خاك سپردند در حالى كه دستهايشان به روى زمين ظاهر بود!!

اين سنگدلى و قساوت براى اين طايفه خبيث تازه و كهنه و پيش از اسلام و بعد از اسلام ندارد، در جنگى كه در همين عصر كه اين نويسنده اخبارش را از دستگاه هاى تبليغاتى مى شنيد و در روزنامه ها مى خواند هنگامى كه ضربات سختى بر مصر و اردن و سوريه و لبنان وارد كردند و بر بخشى قابل توجه از بيت المقدس چيره شدند به يكى از قريه هاى نزديك به شهر هجوم برده در حالى كه همه مردم بى گناه قريه از زن و مرد و كوچك و بزرگ از ترس به مسجدى پناه بردند از طريق هوا ده ها تن مواد منفجره در مسجد ريختند و مسجد را با تمام پناهندگانش در آتش سوزاندند!!