درباره روز قيام و ظهور حضرت، روايات مختلفي وارد شده است. كه در آنها، روز نوروز، عاشورا، شنبه و يا جمعه، روز ظهور معرفي شده است.
البته از آن جايي كه نوروز، طبق سال شمسي و عاشورا، بر اساس سال قمري محاسبه مي شود، يكي شدن اين دو روز امكان پذير است و هم زماني اين دو روز با جمعه يا شنبه نيز ممكن است.
اما رواياتي كه روز ظهور را، دو روز از هفته بيان كرده، قابل توجيه است؛ يعني، در صورت صحيح بودن سند اين روايات، احاديث روز جمعه به روز ((ظهور)) و روايات روز شنبه به روز ((استقرار و تثبيت قيام حضرت و نابودي مخالفان)) تفسير مي شود. البته روايات روز شنبه، از نظر سند مورد تامل و بررسي است؛ ولي روايات روز جمعه از اين نظر ايرادي ندارد.(30) اما آنچه مهم است، اين كه قيام حضرت ولي عصر (عج)، مصادف با روز شهادت سيدالشهداء (ع) است و اين مطلب ما را به ارتباط ويژه صاحبان اين دو قيام رهنمون مي سازد.
امام محمد باقر(ع) فرموده است: ((كاص بالقاذ يوم عاشورا يوم السبت قاچ اً بغ الركن و اثقام و بغ يديه جقئيل ينادي: البيعة لله فيملأها عدلاكأ ملئت ظلأ و جورا؛(1)گويا حضرت قائم(عج) را مي بينم كه روز عاشورا، روز شنبه بين ركن و مقام ايستاده و جبرئيل پيش روي او ندا مي كند: بيعت براي خدا است. پس زمين را پر از عدل مي كند؛ همان گونه كه پر از ظلم و جور شده بود)).
امام جعفر صادق(ع) نيز مي فرمايد: ((ان القاذ صلوات الله عليه ينادي باحه ليلة ثلاث و علاين و يقوم يوم عاشورا يوم قتل فيه اگ سغ بن عط(ع)؛(2) قائم - درود خدا بر او باد در شب بيست و سوم ماه رمضان، به نام [شريفش ] ندا مي شود، و درروز عاشورا، روزي كه حسين بن علي (ع)، در آن كشته شد، قيام خواهد كرد)).
پی نوشت:
1) غيبة طوسي، ص 274؛ كشف الغمه، ج 3، ص 252؛ بحار الانوار، ج 52، ص 290.
2) غيبة طوسي، ص 274؛ بحارالانوار، ج 52، ص 290.
منبع : مجله ی انتظار