روز قيامت، روز اندوه و حسرت، روز پشيمانى، روز محاسبه، روز پرسش، روز مسابقه، روز رقابت، روز جدال و كشمكش، روز زلزله، روز فرو ريختن عذاب و خشم، روز صاعقه، روز واقعه، روز كوبنده، روز تكان و لرزش شديد،
روز از دنبال درآمدن، روز پوشاننده، روزحادثه بزرگ و بدبختى و بلاى سنگين، روز نزديك شدن زمان دادگاه ها و حساب خلايق، روز ثابت و حق، روز حادثه بزرگ تر، روز بانگ هولناك و مهيب، روز جدائى، روز فراق، روز سوق به سوى خدا، روز قصاص و تلافى، روز ندا دادن، روز حساب، روز بازگشت، روزعذاب، روز فرار و گريز، روز قرار، روز برخورد و ديدار، روز ماندگار، روز حكم و قضاوت، روز پاداش، روز بلا، روز گريه، روز گرد آمدن، روز وعده عذاب، روز عرضه شدن اعمال، روز وزن شدن كوشش ها، روز ثابت، روز حكم و حكومت، روز فاصله انداختن ميان حق و باطل، روز جمع، روز برانگيخته شدن، روز پيروزى، روز سوائى و بدنامى، روز عظيم، روز عقيم، روز سخت، روز اجر و جزاء، روز يقين، روز نشر، روز تحول، روز نفخه، روز فرياد سخت و رعدآسا، روز لرزه، روز حركت، روز بازداشت، روز از خود بيخود شدن، روز هول و ترس، روز بى تابى، روز پايان و نهايت، روز مأوى، روز ميقات، روز معاد، روز كمين، روز آشفتگى، روز عرق، روز تهيدستى، روز تيرگى، روز پخش شدن، روز انفصال و جدائى، روز وقوف، روز خروج، روز دائمى، روز غبن و خسارت، روز ترش رو و عبوس، روز معلوم، روز موعود، روز مشهود، روز بى ترديد، روز آشكار شدن پنهانها، روز خيره شدن چشمها، روزى كه كسى قدرت دفع عذاب از كسى ندارد، روز نداشتن اختيار، روز دعوت به سوى آتش، روز كشيده شدن به آتش با صورت، روز بالا و پائين شدن چهره ها در دوزخ، روز فرار شخص از برادرش، روز سكوت، روز نپذيرفتن عذر و بهانه، روز بدون بازگشت، روزى كه مال و فرزند سود ندهد، روز پير شدن بچه ها، روز نااميدى كافران، روز .....
كتاب خدا در آيه مورد شرح و توضيح منحرفان فكرى و كژ انديشان را نسبت به چنين روزى با چنان اسامى و اوصافى هشدار مى دهد كه نسبت به آن روز پروا كنيد و خيال نكنيد كه با داشتن اين همه جرم جنايت و فسق و فجور و ظلم و ستم كسى بتواند ذره اى از عذاب خدا را از شما دفع كند، شما باآثار اعمال شومتان محشور مى شويد و در اسارت آن آثار هستيد، و گره هائى كه از عذاب به شما زده مى شود دستى كه در قيامت بتواند آن گره ها را حتى يك گره را بگشايد وجود ندارد.
وَ اخْشَوْا يَوْماً لا يَجْزِي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَيْئاً إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ.
و بترسيد از روزى كه هيچ پدرى ذره اى از عذاب را از فرزندش دفع نمى كند، و نه هيچ فرزندى دفع كننده چيزى از عذاب از پدر خويش است، بى ترديد وعده خدا نسبت به نيكوكار و بدكار حق است، پس زندگى دنيا شما را نفريبد، و مبادا شيطان شما را به كرم و رحمت خدا مغرور كند.
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ:
قيامت روزى است كه انسان از برادرش و از مادر و پدرش و از همسر و فرزندانش مى گريزد!!
راستى يهود با توجه به اين آيات در قيامت چه خواهند كرد، و به چه كسى ميتوانند دل خوش كنند، اينان بايد بدانند كه نسبت به خود و وضع و حالشان در قيامت به شدت دچار انحراف فكرى هستند، و در اوهام و خيالات بى پايه بسر ميبرند.
البته به اين نكته هم بايد توجه داشت كه هشدارهاى قرآن مجيد ويژه يهود نيست بلكه هشدار به همه مردم از هر مكتب و مذهبى كه هستند مى باشد كه مبادا قيامت را با دنيا اشتباه بگيريد و به خيالات بى پايه و اوهام فاسد به عنوان امور حتمى و قطعى دل خوش شويد و از حقايق الهيه كه سند استوارش آيات قرآن مجيد است غافل بمانيد و در فضاى غفلت و بى خبرى زيان هاى غير قابل جبران و خسارت ابدى و عذاب هميشگى نصيب خود كنيد و گرفتار رسوائى و افتضاح در دنيا و آخرت گرديد، كه انحراف و كژفهمى به خصوص نسبت به دين و مفاهيم دينى بلائى بس بزرگ و بيمارى بس خطرناكى است.
بنى اسرائيل با جنايات و خيانت هائى كه پيش از اسلام داشتند، و در زمان ظهور اسلام هم به حركات شيطانى خود پاى بند بودند و اكنون هم بيشتر آنان شريرترين مردم روى زمين هستند، و از منش و رفتارشان در هر عصرى معلوم مى گردد كه دچار كفر باطنى و تكذيب آيات حق و معارف الهيه بوده و هستند در قيامت در كمال غربت و تنهائى خواهند بود، و سخت ترين و شديدترين عذاب آنان را فرا خواهد گرفت، و احدى در آن روز به فرياد آنان نخواهد رسيد، و به قول قرآن مجيد كسى يافت نمى شود كه ذره اى از عذاب خدا را كه محصول تلخ اعمال و اخلاق خود آنان است از آنان برطرف كند، يهود و امثال آنان در قيامت اسيرانى هستند كه آزادى ندارند، و بيمارانى مى باشند كه درمانى براى آنان وجود ندارد، اگر اينجا نخواهند بفهمند كه نسبت به دين و حقايق الهيه منحرف و كژانديش اند، آنجا كه جاى ظهور همه واقعيات است خواهند فهميد كه نسبت به خود و ديگر امت ها و در رابطه با حقايق به شدت دچار انحراف فكرى و اعتقادى و اسير اوهام و خيالات فاسد بودند.
منبع : پایگاه عرفان
