حكم قصاص و مخير قرار دادن ورثه در عفو قاتل و يا گرفتن ديه از يك سو تخفيفى در حكم و از سوى ديگر رحمتى از ناحيه حضرت حق براى مكلفين است، چرا كه يهود فقط موظف به قصاص و نصارى مكلف به عفو بوده، و هر كدام در مواردى دشواريهائى به دنبال داشت.
مخير قرار دادن ورثه و انتخاب راه مناسب و دور از مفسده ميان قصاص و عفو، هم تخفيف است و هم رحمت.
تخفيف است براى اين كه انتخاب راه مناسب تر و اصلح به عهده مكلّف است و مجبور به انجام تكليف نيست، و رحمت است به خاطر اين كه با انتخاب راه مناسب تر مصلحت بيشترى عايد جامعه ميشود، يا با قتل ريشه فساد كنده ميگردد و يا با عفو دشمنيها به دوستى مبدل و چه بسا از حيات قاتل جامعه بهره مند ميشود.
منبع : پایگاه عرفان
