اگر در همه قرآن مجيد براى نشان دادن اصل آفرينش زن و هويت شخصى او جز آيه ى چهارم نساء نبود براى شناخت حقيقت خلقت او بس بود:
يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالًا كَثِيراً وَ نِساءً:
اى مردم نسبت به پروردگارتان كه همه شما را از يك حقيقت واحده آفريد و براى آن حقيقت واحده جفتى از جنس خودش به وجود آورد تقوا پيشه كنيد پروردگارى كه از آن جفت و زوج مردان و زنان بسيارى را منتشر كرد.
آيه شريفه دلالت دارد كه همه مردان و زنانى كه در عرصه گيتى زندگى مى كنند از يك پدر و مادر آفريده شده اند، و تفاوت ميان آنان از نظر رنگ و زبان و شكل تفاوتى بر اساس حكمت و مصلحت است.
آيه مى گويد نيمى از وجود انسان ها از يك مرد و نيم ديگرشان از يك زن است، در حقيقت آن مرد و زن اوليه هر دو داراى خلقت حكيمانه و از نظر حيات و زندگى و توليد مثل مكمل يكديگر بودند، و حقيقت هويتى آنان از نظر انسان بودن و آدميت يكى بود و آن دو در اين مسئله امتيازى به هم نداشتند.
جفت كه معناى كلمه زوج است از نظر لغت جايگزينى چون زن، و همسر، و همراه نداشت، آرى زن از نظر آفرينش زوج و جفت مرد بود، و اين زوجيت زمينه ارتباط و انس آن دو با يكديگر و سبب افزايش نسل در عرصه گاه گيتى وتداوم حيات انسان در خيمه زندگى بود.
مفسرين بزرگ و دانشمند شيعه كه حقايق اصيل را از قرآن و پيامبر و مكتب سعادتبخش اهل بيت گرفته اند مانند فقيه بزرگ و اصولى و رجالى گرانقدر شيخ طوسى در تفسير تبيان، و امين الاسلام طبرسى در تفسير مورد توجه فريقين و بزرگ مرد علم حديث سيد هاشم بحرانى در تفسير برهان و حكيم و فيلسوف و عارف كم نظير علامه طباطبائى در تفسير قيم الميزان در توضيح جمله و خلق منها زوجها مى گويند: خداوند از همان جنسى كه آدم را آفريد براى او از همان جنس جفتى خلق كرد.
نظر ثائب بزرگان شيعه به پيروى از مكتب ولايت و مدرسه امامت و دانشگاه ولايت اين است كه ماده حقيقى وجود انسان جز يك مادّه نبوده: نفس واحدةٍ: و اين ماده همچون دانه بسته اى بود كه به اراده ى پروردگار دو شاخه كامل، دو احسن تقويم، دو شجره انسانيت از آن ظهور كرد: يكى به صورت مرد ديگر به صورت زن، و اين مرد و زن تشكيل زندگى داده به هدايت حضرت حق در صراط مستقيم قرار گرفتند و نسل اصيلى از آنان كه همه مردان و زنان عاقل و مختارند از آنان به وجود آمد.
منبع : پایگاه عرفان