فضیلت و اعمال مشترکه ماه رجب

فضیلت ماه مبارک رجب

بدانکه این ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت تمامند و روایت بسیار در فضیلت آنها واردشده بلکه ازحضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله روایت شده که ماه رجب ماه بزرگ خداست وماهى در حرمت و فضیلت به آن نمیرسد و قتال با کافران در این ماه حرامست و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امّت من است کسى که یک روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خشنودى بزرگ خدا گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنّم بر روى او بسته گردد و از حضرت موسى بن جعفرعلیه السلام منقول است که هر که یکروز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنّم یکساله راه از او دور شود و هر که سه روز از آنرا روزه دارد بهشت او را واجب گردد و ایضاً فرمود که رجب نام نَهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر هر که یکروز از رجب را روزه دارد البتّه از آن نهر بیاشامد و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فرموده که ماه رجب ماه استغفار اُمّت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش ‍ کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را اَصَبّ مى گویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر اُمّت من بسیار ریخته مى شود پس بسیار بگوئید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَهَ، و ابن بابویه بسند معتبر از سالم روایت کرده است که گفت رفتم بخدمت حضرت صادق علیه السلام در اواخر ماه رجب که چند روز از آن مانده بود چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد فرمود که آیا روزه گرفته اى در این ماه گفتم نه والله اى فرزند رسول خدا فرمود که آنقدر ثواب از تو فوت شده است که قدر آنرا بغیر خدا کسى نمى داند بدرستیکه این ماهیست که خدا آنرا بر ماههاى دیگر فضیلت داده و حُرمت آنرا عظیم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانیده پس گفتم یَابْنَ رَسُولِ اللّهِ اگر در باقیمانده اینماه روزه بدارم آیا ببعضى از ثواب روزه داران آن فایز مى گردم فرمود اى سالم هر که یکروز از آخر این ماه روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدّت سَکَراتِ مرگ و از هَوْل بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر که دو روز از آخر این ماه روز دارد بر صراط بآسانى بگذرد و هر که سه روز از آخر این ماه را روزه دارد ایمن گردد از ترس بزرگ روز قیامت و از شدّتها و هَوْلهاى آنروز و بَرات بیزارى از آتش ‍ جهنّم به او عطا کنند و بدانکه از براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده که اگر شخص ‍ قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواندتا ثواب روزه آن را دریابد:

 سُبْحانَ الاِْلهِ الْجَلیلِ سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیحُ اِلاّ

* * * * * * * منزه است خداى بزرگ منزه است آنکه تنزیه و تسبیح جز براى او شایسته نیست

لَهُ سُبْحانَ الاْعَزِّ الاْکْرَمِ سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ

منزه است خداى برتر و کریمتر منزه است آنکه لباس عزت در بردارد و شایسته آن است

اعمال مشترکه ماه رجب

-----

امّا اعمال آن پس بر دو قسم است : قسم اوّل اعمال مشترکه آن است که متعلّق به همه ماه است و اختصاصى بروز معیّن ندارد و آن چند امر است:

دعاى امام سجّاد علیه السلام در ایام رجب

اول آنکه در تمام ایّام ماه رجب بخواند این دعا را که روایت شده حضرت امام زین العابدین علیه السلام در

حجر در غُرّه رجب خواند: یا مَنْ یَمْلِکُ حَواَّئِجَ السّاَّئِلینَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى که مالک حاجات خواستارانى

ویَعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ لِکُلِّ مَسْئَلَهٍ مِنْکَ سَمْعٌ حاضِرٌ وَجَوابٌ

و اى که نهاد خاموشان دانى براى هر خواسته اى از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است

عَتیدٌ اَللّهُمَّ وَمَواعیدُکَ الصّادِقَهُ واَیادیکَ الفاضِلَهُ ورَحْمَتُکَ

خدایا به حق وعده هاى راستت و نعمتهاى بسیار و رحمت

الواسِعَهُ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَقْضِىَ

وسیعت از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

حَوائِجى لِلدُّنْیا وَالاْخِرَهِ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

حوائج دنیا و آخرتم را برآورى که براستى تو بر هرچیز توانایى * * * * * * * * * * * * * *

دعاى حضرت صادق علیه السلام در ایام رجب

دوّم بخواند این دعا راکه حضرت صادق علیه السلام در هر روز ماه رجب مى خواندند خابَ الوافِدُونَ عَلى غَیْرِکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * نومید شدند آنان که بر دیگرى

وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاّ لَکَ وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاّ بِکَ وَاَجْدَبَ

جز تو وارد شدند و زیانکار شدند کسانى که به غیر از تو رو کردند و تباه گشتند آنانکه جز به درگاه تو فرود آمدند

الْمُنْتَجِعُونَ اِلاّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرّاغِبینَ وَخَیْرُکَ

و گرفتار قحطى شدند کسانى که جز از فضل تو پوییدند در خانه ات به روى مشتاقان باز و خیر و نیکیت

مَبْذُولٌ لِلطّالِبینَ وَفَضْلُکَ مُباحٌ لِلسّاَّئِلینَ وَنَیْلُکَ مُتاحٌ لِلا مِلینَ

به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است عطایت براى آرزومندان مهیاست

وَرِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ وَحِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواکَ عادَتُکَ

و روزیت حتى براى کسانى که نافرمانیت کنند گسترده است و بردباریت حتى در مورد آنکه به دشمنیت

الاِْحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ وَسَبیلُکَ الاِبْقاَّءُ عَلَى الْمُعْتَدینَ اَللّهُمَّ

برخاسته شامل است شیوه ات نیکى به بدکارانست و راه و رسمت زندگى دادن به سرکشان است خدایا

فَاهْدِنى هُدَى الْمُهْتَدینَ وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدینَ

پس مرا به راه راه یافتگان رهبرى کن و کوشش کوشایانرا روزیم کن

وَلاتَجْعَلْنى مِنَالْغافِلینَ الْمُبْعَدینَ واغْفِرْلى یَوْمَالدّینِ

و قرارم مده از بى خبران دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بیامرز * * * * * * *

دعاى امام صادق علیه السلام در ایام رجب

سوّم شیخ در مصباح فرموده مُعَلَّى بن خُنَیْس از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود بخوان درماه رجب

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ صَبْرَ الشّاکِرینَ لَکَ وَعَمَلَ الْخائِفینَ مِنْکَ وَیَقینَ

خدایا از تو خواهم شکیبایى سپاسگزارانت را و کردار ترسانندگانت را و یقین

الْعابِدینَ لَکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ وَاَنَا عَبْدُکَ الْباَّئِسُ الْفَقیرُ

پرستندگانت را خدایا تو والا و بزرگى و من بنده مستمند بى نواى توام

اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمیدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّلیلُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

تویى بى نیاز ستوده و منم بنده خوار درگاه خدایا درود فرست بر محمد و آلش

وَاْمْنُنْ بِغِناکَ عَلى فَقْرى وَبِحِلْمِکَ عَلى جَهْلى وَبِقُوَّتِکَ عَلى

و منت نِه بوسیله توانگریت بر فقر و نداریم و به بردباریت بر نادانیم و به نیرویت بر

ضَعْفى یا قَوِىُّ یا عَزیزُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاْوصیاَّءِ

ناتوانیم اى نیرومند و اى با عزت خدایا درود فرست بر محمد و آل او آن اوصیاء

الْمَرْضیِّینَ وَاکْفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْیا وَالا خِرَهِ یا اَرْحَمَ

پسندیده و کفایت کن آنچه از کار دنیا و آخرتم که مرا به اندوه انداخته اى مهربانترین

الرّاحِمینَ مو لف گوید: که سیّد بن طاوُس نیز این دعا را در اقبال روایت کرده و از روایت

مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

او ظاهر مى شود که این دعا جامعترین دعاها است و در همه اوقات مى توان خواند

دعاى اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَهِ در ایّام رجب

چهارم و نیز شیخ فرموده که مستحبّ است بخوانند در هر روز این دعا را اَللّهُمَّ یا ذَاالْمِنَنِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا اى داراى

السّابِغَهِ وَالاْلاَّءِ الْو ازِعَهِ والرَّحْمَهِ الْو اسِعَهِ وَالْقُدْرَهِ الْج امِعَهِ

عطاهاى فراوان و نعمتهاى بخش شده و رحمت گشاده و نیروى تام و تمام

وَالنِّعَمِ الْجَسْیمَهِ وَالْمَواهِبِ الْعَظیمَهِ وَالاْیادِى الْجَمیلَهِ والْعَطایَا

و نعمتهاى بزرگ و موهبتهاى سترگ و بخششهاى نیکو و دهشتهاى کامل

الْجَزیلَهِ یا مَنْ لا یُنْعَتُ بِتَمْثیلٍ وَلا یُمَثَّلُ بِنَظیرٍ وَلا یُغْلَبُ بِظَهیرٍ یا

اى که به تمثیل و مثال آوردن وصفت نتوان کرد و اى که به نظیرى تشبیهت نتوان نمودن و اى که با کمک گرفتن هم مغلوب

مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَاَلْهَمَ فَاَنْطَقَ وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَعَلا فَارْتَفَعَ وَقَدَّرَ

نشوى اى که آفرید و روزى داد و الهام کرده گویایش کرد و ابداع کرده سپس شروع کرد و برتر شد پس مرتفع گردید و اندازه

فَاَحْسَنَ وَصَوَّرَ فَاَتْقَنَ وَاحْتَجَّ فَاَبْلَغَ وَاَنْعَمَ فَاَسْبَغَ وَاَعْطى فَاَجْزَلَ

گرفت و نیکو گرفت و نقش بندى کرد پس محکم ساخت و حجت آورد و آنرا رساند و نعمت داد و فراوانش کرد و عطاکرده وآنرا

وَمَنَحَ فَاَفْضَلَ یا مَنْ سَما فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الاْبْصارِ وَدَنا فِى

افزون کرد و بخشید و زیاده بخشید اى که در عزت چنان بالا است که از دیدگاه چشمها در گذشته و در

الُّلطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الاْفْکارِ یا مَنْ تَوَحَّدَ باِلْمُلکِ فَلا نِدَّ لَهُ فى

لطف چنان نزدیک است که از آنچه در افکار خطور کند گذشته اى که در فرمانروایى یکتا است که همتایى براى او در

مَلَکُوتِ سُلْطانِهِ وَتفَرَّدَ بِالاْلاَّءِ وَالْکِبرِی اَّءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فى جَبَرُوتِ

قلمرو سلطنتش نیست و به بخششها و بزرگوارى یگانه است که رقیبى براى او در جبروت

شَاْنِهِ یا مَنْ حارَتْ فى کِبْرِیاَّءِ هَیْبَتِهِ دَقایِقُ لَطایِفِ الاْوْهامِ

مقامش نیست اى که در بزرگى هیبتش ریزه کاریهاى دقیق اندیشه ها سرگردان گشته و دیده هاى تیزبینان در مقام

وَانْحَسَرَتْ دُونَ اِدْراکِ عَظَمَتِهِ خَطایِفُ اَبْصارِ الاْنامِ یا مَنْ عَنَتِ

ادراک عظمتش وامانده است اى که چهره ها در برابر هیبتش زبون گشته و گردنها در

الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمتِهِ وَوجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ

مقابل عظمتش خاضع شده و دلها از ترسش هراسان گشته است از

خیفَتِهِ اَسئَلُکَ بِهذِهِ الْمِدْحَهِ الَّتى لا تَنْبَغى اِلاّ لَکَ وَبِما وَاَیْتَ بِهِ

تو خواهم به حق همین ستایشى که جز براى تو شایسته دیگرى نیست و بدانچه

عَلى نَفْسِکَ لِداعیکَ مِنَ الْمُوْمِنینَ وَبِما ضَمِنْتَ الاِجابَهَ فیهِ عَلى

بر عهده خود گرفته اى براى خوانندگانت از مو منین و بدانچه اجابت آنرا بر

نَفْسِکَ لِلدّاعینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ وَاَبْصَرَ النّاظِرینَ وَاَسْرَعَ

خویش ضمانت کرده اى براى خوانندگان اى شنواترین شنوایان و اى بیناترین بینایان و اى سریعترین

الْحاسِبینَ یا ذَاالْقُوَّهِ الْمتینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَعَلى

حسابگران اى که داراى نیرویى محکم هستى درود فرست بر محمد خاتم پیمبران و بر

اَهْلِ بَیْتِهِ وَاقْسِمْ لى فى شَهْرِنا هذا خَیْرَ ما قَسَمْتَ وَاحْتِمْ لى فى

خاندان او و قسمت من کن در این ماه بهترین قسمتهایى که کرده اى و مسلّم کن برایم در آنچه

قَضاَّئِکَ خَیْرَ ما حَتَمْتَ وَاخْتِمْ لى بِالسَّعادَهِ فیمَنْ خَتَمْتَ وَاَحْیِنى

مقدر کرده اى بهترین چیزى را که مسلّم کرده اى ومُهرکن زندگیم را به خوشبختى در زمره کسانى که زندگیشان را مُهر کرده اى

ما اَحْیَیْتَنى مَوْفُوراً وَاَمِتْنى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً وَتوَلَّ اَنْتَ نَجاتى

و زنده ام بدار تا زمانى که زنده ام دارى پرروزى باشم و در حال شادمانى و آمرزیدگى بمیرانم و خودت عهده دار نجاتم

مِنْ مُسائَلَهِ الْبَرْزَخِ وَادْرَاءْ عَنّى مُنْکَراً وَنَکیراً وَاَرِ عَیْنى مُبَشِّراً

از سو ال و جواب برزخ بشو و منکر و نکیر را از من دفع کن و مبشر

وَبَشیراً وَاجْعَلْ لى اِلى رِضْوانِکَ وَجِنانِکَ مَصیراً وَعَیْشاً قَریراً

و بشیر (دو فرشته رحمت ) را به چشمم آر و قرار ده برایم راهى بسوى رضوان و بهشتت و زندگى خوش و خرّمت

وَمُلْکاً کَبیْراً وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَثیراً مو لف گوید: که این دعائى است

و فرمانروایى بزرگت و درود فرست بر محمد و آلش بسیار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

که در مسجد صَعْصَعهْ نیز خوانده میشود.

دعا از ناحیه مقدسه بدست محمد بن عثمان بن سعید در ایّام رجب

شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مُقَدّسه بر دست شیخ کبیر ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید (رض ) این توقیع شریف بخوان در هر روز از ایّام رجب :

بنام خداى بخشاینده مهربان

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاهُ اَمْرِکَ

خدایا از تو خواهم به حق معانى تمام آنچه بوسیله آنها والیان فرمان تو را خوانند

الْمَاْمُونُونَ عَلى سِرِّکَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِکَ الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ

آنان که امین بر سر پنهانى تو هستند و به دستورت مژده جویند و نیرویت را توصیف کنند و عظمتت

الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ اَسئَلُکَ بِما نَطَقَ فیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ

را آشکارا اعلام کنند از تو خواهم بدانچه گویا شده درباره ایشان از اراده ات و بدین سبب ایشان را

مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ وَاَرْکاناً لِتَوْحیدِکَ وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتى

معادن کلمات خویش و پایه هاى یگانگى و نشانه ها و مقامات خویش قرارشان دادى آن مقاماتى که در هیچ جا

لاتَعْطیلَ لَها فى کُلِّ مَکانٍ یَعْرِفُکَ بِها مَنْ عَرَفَکَ لا فَرْقَ بَیْنَکَ

تعطیل ندارد و هرکه تو را بشناسد بوسیله آنها شناخته میان تو و آنها فرقى نیست

وَبَیْنَها اِلاّ اَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ بَدْوُها مِنْکَ

جز اینکه ایشان بندگان تو و مخلوق تواءند و فتق و رتق کارشان بدست تو است شروعشان از جانب تو

وَعَوْدُها اِلَیْکَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناهٌ واَذْوادٌ وَحَفَظَهٌ وَرُوّادٌ فَبِهمْ

و بازگشتشان بسوى تو است کمک کاران و گواهان و میزانها و مدافعان و نگهبانان وبازرسان هستند که بدیشان

مَلاَْتَ سَماَّئَکَ وَاَرْضَکَ حَتّى ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ ا لاّ اَنْتَ فَبِذ لِکَ اَسْئَلُکَ

آسمان و زمینت را پر کرده اى تا معلوم شد که معبودى جز تو نیست پس بدان وسیله از تو مى خواهم

وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلاماتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

و به جاهاى عزیز و ارجمند نزول رحمتت و به مقامات و نشانه هایت که درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ واَنْ تَزیدَنى ایماناً وَتَثْبیتاً یاباطِناً فى ظُهُورِهِ وَظاهراً

محمد و آلش و ایمان و پایداریم را (در دین ) بیفزایى اى که در عین آشکارى نهانى و اى که در عین نهانى

فى بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ یا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیْجُورِ یا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ

و مستورى آشکارى اى جداکننده نور و ظلمت اى که بدون رسیدن به کنه و

کُنْهٍ وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ حاَّدَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَشاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ وَمُوجِدَ

و حقیقت تو را وصف کنند و بدون شبیه تو را بشناسند اندازه گیر هر چیز محدود و گواه هر گواهى شده و هستى ده

کُلِّ مَوْجُودٍ وَمُحْصِىَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ

هر موجود و شمارنده هر معدود و گم کننده هر گمشده معبودى جز تو نیست

مَعْبُودٍ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْجُودِ یا مَنْ لا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ وَلا یُوَیَّنُ بِاَیْنٍ

اى شایسته بزرگى و بخشش اى که به وصف و چگونگى درنیایى و در جایى جایگیر نشوى

یا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ یا دَیْمُومُ یا قَیُّومُ وَعالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ

اى در پرده از هر دیده اى جاویدان اى پایدار و اى داناى هر دانسته درود فرست

عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَعَلى عِبادِکَ الْمُنْتَجَبینَ وَبَشَرِکَ الُْمحْتَجِبینَ

بر محمد و آلش و بر بندگان برگزیده ات و انسانهایت که در پرده اند

وَمَلاَّئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَالْبُهْمِ الصّ اَّفّینَ الْح اَّفّینَ وَب ارِکَ لَن ا فى

و فرشتگان مقربت و گمنامان صف زده و مهیاى فرمانت و مبارک کن بر ما در این

شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرِّمِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْشْهُرِ الْحُرُمِ وَاَسْبِغْ

ماه بزرگ و گرامى و ماههاى حرام و پس از آن و فراوان کن

عَلَیْنافیهِالنِّعَمَ وَاَجْزِلْ لَنافیهِ الْقِسَمَ وَاَبْرِرْ لَنافیهِ الْقَسَمَ بِاسْمِکَ الاْعْظَمِ

در این ماه بر ما نعمتها را و سرشار کن در آن براى ما سهمها را و سوگندهاى ما را در این ماه به انجام رسان به حق نام اعظم

الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلىَ النَّهارِ فَاَضاَّءَ وَعَلَى اللَّیْلِ

و بزرگترت که برتر و گرامى ترین نامها است آن نامى را که بر روز نهادى و روشن گشت و بر شب گذاردى

فَاَظْلَمَ وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنّا وَما لا نَعْلَمُ وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ

پس تاریک شد و بیامرز براى ما آنچه تو از ما دانى و آنچه را ما ندانیم و نگاهمان دار از گناهان به بهترین

الْعِصَمِ وَاکْفِنا کَوافِىَ قَدَرِکَ وَامْنُنْ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَلا تَکِلْنا

نگهدارى و باکفایت خویش ما را از کفایت قضا و قدرت بى نیاز کن و با نیک نظرى خود بر ما منت نه و ما را

اِلى غَیْرِکَ وَلا تَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ وَبارِکَ لَنا فیما کَتَبْتَهُ لَنا مِنْ

به غیر خودت وامگذار و از خیر و نیکیت منعمان مفرما و مبارک گردان براى ما در آنچه از

اَعْمارِنا واَصْلِحْ لَنا خَبیئَهَ اَسْرارِنا واَعْطِنا مِنْکَ الاْمانَ وَاْستَعْمِلْنا

عمرمان مقدر فرموده اى و اصلاح گردان براى ما اسرار پوشیده مان را و از جانب خود به ما ایمنى و امان ببخش و ما را

بِحُسْنِ الاْ یمانِ وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّیامِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْیّامِ وَالاْعْوامِ

با ایمان خوب به کار وادار و برسان ما را به ماه روزه و روزها و سالهاى بعد از آن

یا ذَا الْجَلالِ والاِکْرام

اى داراى جلالت و بزرگوارى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعا از ناحیه مقدسه بدست شیخ ابوالقاسم در ایام رجب

ششم و نیز شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مقدسه بر دست شیخ ابو القاسم (رض ) این دعاء در ایّام رجب :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا من از تو خواهم

بِالْمَوْلُودَیْنِ فى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلی الثانى وَابْنِهِ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ

به حق دو مولود در ماه رجب یعنى محمد بن على دوم (حضرت جواد) و فرزندش على بن محمد آن امام

الْمُنْتَجَبِ وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ یا مَنْ اِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ

برگزیده و تقرب جویم بوسیله آن دو بسویت به بهترین تقرب اى که از او احسان و نیکى

طُلِبَ وَفیما لَدَیْهِ رُغِبَ اَسئَلُکَ سُو الَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ

جویند و همه آنچه را نزد او است راغبند از تو خواهم خواستن خطاکار و گنهکارى که

ذُنُوبُهُ وَاَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ فَطالَ عَلَى الْخَطایا دُوُبُهُ وَمِنَ الرَّزایا

گناهانش او را به نابودى کشانده و عیبهایش او را در بند افکنده و شیوه اش بر خطاکارى طولانى شده وکارهایش با رنج وبلا

خُطُوبُهُ یَسْئَلُکَ التَّوْبَهَ وَحُسْنَ الاْوْبَهِ وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَهِ وَمِنَ

آمیخته از تو پذیرش توبه و نیکویى هنگام بازگشت و جدایى از گناه و رهایى از

النّارِ فَکاکَ رَقَبَتِهِ وَالْعَفْوَ عَمّا فى رِبْقَتِهِ فَاَنْتَ مَوْلاىَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ

آتش و گذشتن تو را از آنچه در گردن دارد خواهان است پس تویى اى مولاى من بزرگترین آرزو

وَثِقَتُِهُِ اَللّهُمَّ واَسئَلُکَ بِمَساَّئِلِکَ الشَّریفَهِ وَ وَساَّئِلِکَ الْمُنیفَهِ اَنْ

وتکیه گاهش خدایا از تو خواهم به حق مساءله هاى شریفت و وسیله هاى والایت که مرا

تَتَغَمَّدَنى فى هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَهٍ مِنْکَ واسِعَهٍ وَنِعْمَهٍ وازِعَهٍ وَنَفْسٍ

در این ماه فراگیرى به رحمت وسیعت و نعمت بخش شده ات و نفس قانعى به من بدهى که قانع باشد بدانچه

بِما رَزَقْتَها قانِعَهٍ اِلى نُزُولِ الحافِرَهِ وَمَحَلِّ الاْخِرَهِ وَما هِىَ اِلَیْهِ

روزیش کرده اى تا آن هنگام که به گور درآید و به جایگاه آخرت و آنچه سرانجام او است

صاَّئِرَهٌ

برود * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زیارت رجبیه

هفتم و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن روح (رض ) که نایب خاص حضرت صاحب الا مرعلیه السلام است که فرمود زیارت کن در هر مشهدى که باشى از مشاهد مشرّفه در ماه رجب به این زیارت مى گوئى چون داخل شدى :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَشْهَدَنا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ستایش خدایى را سزاست که ما را

مَشْهَدَ اَوْلِیاَّئِهِ فى رَجَبٍ وَاَوْجَبَ عَلَیْنا مِنْ حَقِّهِمْ ما قَدْ وَجَبَ

در ماه رجب به زیارتگاه اولیائش رسانید و واجب کرد بر ما از حق ایشان آنچه را که واجب بود

وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَعَلى اَوْصِیاَّئِهِ الْحُجُبِ اَللّهُمَّ

و درود خدا بر محمد برگزیده و بر اوصیاء در پس پرده اش خدایا

فَکَما اَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَاَنْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ

چنانچه ما را موفق به زیارت مرقدشان کردى پس وعده آنها را نیز درباره ما وفا کن و ما را در جاى ورود آنها

مُحَلَّئینَ عَنْ وِرْدٍ فى دارِ الْمُقامَهِ وَالْخُلْدِ وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ اِنّى [قَدْ]

وارد کن نه اینکه ما را از ورود در خانه اقامت و خلود دور سازند سلام بر شما که براستى

قَصَدْتُکُمْ وَاعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْئَلَتى وَحاجَتى وَهِىَ فَکاکُ رَقَبَتى مِنَ

من شما را مقصود خویش قرار داده و در خواسته و حاجتم به شما تکیه کردم و آن حاجت و خواسته ام آزادیم از

النّارِ وَالْمَقَرُّ مَعَکُمْ فى دارِ الْقَرارِ مَعَ شیعَتِکُمُ الاْبْرارِ وَالسَّلامُ

آتش دوزخ و جایگیر شدنم با شما است در خانه همیشگى با شیعیان نیکوکارتان و سلام

عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ اَنَا سائِلُکُمْ وَآمِلُکُمْ فیما

بر شما به خاطر آن شکیبایى که کردید و چه نیکو است سرانجام آن خانه بهشت ، من از شما خواهم و آرزومند

اِلَیْکُمُ التَّفْویضُ وَعَلَیْکُمُ التَّعْویضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهیضُ وَیُشْفَى

شمایم درآن چیزهایى که دراختیار شما است وتعویض آن برعهده شمااست پس بوساطت شماجوش خورد استخوان شکسته

الْمَریضُ وَما تَزْدادُ الاْرْحامُ وَما تَغیضُ اِنّى بِسِرِّکُمْ مُوْمِنٌ

و درمان شود شخص بیمار و آنچه در رحم ها زیاد گردد یا کم شود همانا من به راز شما معتقدم

وَلِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَعَلَى اللّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فى رَجْعى بِحَوائِجى

و به گفتار شما تسلیمم و خدا را به شما قسم مى دهم که از اینجا که بازگردم حوائجم را گرفته

وَقَضائِها وَاِمْضائِها وَاِنْجاحِها وَاِبْراحِها وَبِشُوُنى لَدَیْکُمْ

وبرآورده شده و به امضاء رسیده باشد و بدانها کامیاب گشته و سختیش رفع شده باشد و نیز درباره کارهایم نزد شما

وَصَلاحِها وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَلَکُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ

و اصلاحش را از او خواهم و سلام بر شما سلام خداحافظى کننده اى که حاجتهاى خود را نزد شما سپرده

یَسْئَلُ اللّهَ اِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ وَسَعْیُهُ اِلَیْکُمْ غَیْرُ مُنْقَطِعٍ وَاَنْ یَرْجِعَنى مِنْ

و از خدا خواهد که دوباره نزد شما آید و راهش بسوى شما بریده نشود و نیز خواهم که خدا مرا از

حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ اِلى جَنابٍ مُمْرِعٍ وَخَفْضٍ مُوَسَّعٍ وَدَعَهٍ

محضر شما به بهترین وجهى برگرداند، برگرداند بسوى جایى سرسبز و خرم و زندگانى وسیع و گوارا

وَمَهَلٍ اِلى حینِ الاْجَلِ وَخَیْرِ مَصیرٍ وَمَحَلٍّ فى النَّعیمِ الاْزَلِ

و در خوشى و آسایش تا هنگام رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و جایگاه در بهشت پرنعمت ازلى

وَالْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ وَدَوامِ الاُْکُلِ وَشُرْبِ الرَّحیقِ وَالسَّلْسَلِ وَعَلٍّ

و زندگى آینده و خوراکیهاى همیشگى و نوشیدن شراب و آب پاکیزه و گوارا در چند بار

وَنَهَلٍ لا سَاَمَ مِنْهُ وَلا مَلَلَ وَرَحْمَهُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ وَتَحِیّاتُهُ عَلَیْکُمْ

و یکبار که نوشیدنش خستگى و ملال نیاورد و رحمت خدا و برکات و تحیتهاى او بر شما باد

حَتّىَ الْعَوْدِ اِلى حَضْرَتِکُمْ والْفَوزِ فى کَرَّتِکُمْ وَالْحَشْرِ فى زُمْرَتِکُمْ

تا هنگام بازگشت من به نزد شما و رستگار شدن در زمان رجعت شما و محشور شدن در زمره شما

وَرَحْمَهُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِیّاتُهُ وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ

و رحمت خدا و برکاتش و درودها و تحیاتش بر شما باد و او ما را بس است و نیکو

الْوَکیلُ

وکیلى است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعاى یَا مَنْ اءرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ

هشتم سیّد بن طاوس روایت کرده از محمد بن ذکوان که معروف به سجّاد است

براى آنکه آنقدر سجده کرد و گریست در سجود که نابینا شد گفت عرض کردم به حضرت صادق علیه السلام فداى تو شوم این ماه رجب است تعلیم بنما مرا دعائى در آن که حقّ تعالى مرابه آن نفع بخشد حضرت فرمود بنویس

 بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بگو در هر روز از رجب در

* * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خداى بخشاینده مهربان * * * * * * * * * * * * * *

صبح و شام و در عقب نمازهاى روز و شب یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَآمَنُ سَخَطَهُ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى که براى هر خیرى به او امید دارم و از خشمش

عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ یا

در هر شرى ایمنى جویم اى که مى دهد (عطاى ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک اى که عطا کنى به هرکه از تو خواهد اى

مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً اَعْطِنى

که عطا کنى به کسى که از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى عطا کن به من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ وَاصْرِفْ عَنّى

به خاطر درخواستى که از تو کردم همه خوبى دنیا و همه خوبى و خیر آخرت را و بگردان از من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما

به خاطر همان درخواستى که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را زیرا آنچه تو دهى چیزى کم ندارد (یا کم نیاید) و

اَعْطَیْتَ وَزِدْنى مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ راوى گفت پس گرفت حضرت محاسن

بیفزا بر من از فضلت اى بزرگوار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شریف خود را در پنجه چپ خود و خواند این دعا را به حال التجا و تضرّع به حرکت دادن انگشت سبّابه دست

راست پس گفت بعد از این یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ یا ذَاالنَّعْماَّءِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت

وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتى عَلَى النّارِ

و جود اى صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ * * * * * * * * * * * * *

نهم از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله روایت شده که هر که در ماه رجب صد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ وختم کند آنرا به صدقه ختم فرماید حقّ تعالى براى او برحمت و مغفرت و کسیکه چهارصد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید.

دهم و نیز از آن حضرت مروى است که کسیکه بگوید در ماه رجب هزار مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ بنویسد خداوند عَزَّ وَجَلَّ براى او صدهزار حسنه و بنا فرماید براى او صد شهر در بهشت.

یازدهم روایت است کسى که در رجب در وقت صبح هفتاد مرتبه و در وقت پسین نیز هفتاد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ و چون تمام کرد دستها را بلند کند و بگوید اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى وَتُبْ عَلَىَّ پس ‍ اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضى باشد و آتش او را مسّ نکند به برکت رجب.

دوازدهم در جمیع این ماه هزار مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ مِنْ جَمیعِ الذُّنُوبِ وَالا ثامِ تا خداوند رحمان او را بیامرزد.

سیزدهم سیّد در اقبال فضیلت بسیار از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله نقل کرده براى خواندن قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در ماه رجب و نیز روایت کرده که هر که در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بخواند براى او نورى باشد در قیامت که او را به بهشت بکشاند.

چهاردهم سیّد روایت کرده که هر که در ماه رجب یک روز روزه بدارد و چهار رکعت نماز گذارد بخواند در رکعت اوّل صد مرتبه آیه الکرسى و در رکعت دوّم دویست مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ نمیرد تا جاى خود را در بهشت ببیند یا دیده شود براى او.

پانزدهم و نیز سیّد روایت کرده از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله که هر که در روز جمعه ماه رجب چهار رکعت نماز کند مابین ظهر و عصر بخواند در هر رکعتى حمد یک مرتبه و آیه الکرسى هفت مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ پنج مرتبه پس ده مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَهَ بنویسد حقّ تعالى براى او از روزیکه این نماز را گذارده تا روزى که بمیرد هرروزى هزارحسنه وعطا فرماید او را به هر آیه اى که خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ وبه هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفید و تزویج فرماید او را حور العین و راضى شود از او بغیر سخط و نوشته شود از عابدین و ختم فرماید براى او به سعادت و مغفرت «الخبر».

شانزدهم سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد زیرا که روایت شده هر که در یکى از ماه هاى حرام این سه روز را روزه بدارد حقّ تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.

شصت رکعت نماز در تمام رجب

هفدهم در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز کند به این طریق که در هر شب آن دو رکعت بجا آورد بخواند در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ یا ایُّهَا الکافِرُونَ سه مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ یک مرتبه و چون سلام دهد دستها را بلند کند و بگوید:

لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَرى کَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ

* * * * * * * * * * * * * * معبودى نیست جز خداى یگانه اى که شریک ندارد خاص او است فرمانروایى و مخصوص

الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَهُوَ حَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى

او است ستایش مى میراند و زنده کند و او است زنده اى که نمیرد هر چه خیر است بدست او است و او بر

کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ وَاِلَیْهِ الْمَصیرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

هر چیز توانا است و بسوى او است بازگشت و جنبش و نیرویى نیست مگر بوسیله خداى برتر و بزرگ

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَ آلِهِ و بکشد دستها را بصورت خود از

خدایا درود فرست بر محمد پیامبر امى (درس نخوانده ) و بر آلش * * * * * * * * * * * * * * *

حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله مرویست که کسى که این عمل را بجا آورد حقّ تعالى دعاى او را مستجاب گرداند و ثواب شصت حجّ و شصت عمره به او عطا فرماید.

هیجدهم از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله مروى است کسى که در یک شب از ماه رجب بخواند صد مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ در دو رکعت نماز پس گویا صد سال روزه گرفته در راه خدا و حقّ تعالى در بهشت صد قصر به او مرحمت فرماید هر قصرى در جوار پیغمبرى از پیغمبران عَلیهمُ السلام.

نوزدهم و نیز از آن حضرت مرویست که هر که در یک شب از شبهاى رجب ده رکعت نماز کند بخواند در هر رکعتى حمد و قُل یا اءیّهَا الْکافِرُونَ یکمرتبه و توحید سه مرتبه بیامرزد حقّ تعالى هر گناهى که کرده «الخبر».

بیستم علاّمه مجلسى در زاد المعاد فرموده که از حضرت امیرالمو منین علیه السلام منقول است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فرمود که هر که در هر شب و هر روز ماه رجب و شعبان و رمضان سه مرتبه هر یک از حمد و آیه الکرسى و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ و قُلْ هُوَ اللّهُ اءحَدٌ وقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ وقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ بخواند و سه مرتبه بگوید سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ و سه مرتبه بگوید اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و سه مرتبه بگوید اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُو مِنینَ وَالْمُو مِناتِ و چهارصد مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ خداوند تعالى گناهانش را بیامرزد اگر چه بعدد قطره هاى باران و برگ درختان و کف دریاها باشد ((الخبر)) ونیز علاّمه مجلسى فرموده که در هر شب از شبهاى این ماه هزار مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ وارد شده است.

اعمال لیله الرغائب

و بدانکه شب جمعه اوّل ماه رجب را لیله الرَّغائب مى گویند و از براى آن عملى از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله وارد شده با فضیلت بسیار که سیّد در اقبال و علاّمه در اجازه بنى زهره نقل کرده اند از جمله فضیلت او آنکه گناهان بسیار بسبب او آمرزیده شود و آنکه هر که این نماز را بگذارد چون شب اوّل قبر او شود حقّ تعالى بفرستد ثواب این نماز را بسوى او به نیکوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصیح پس با وى گوید اى حبیب من بشارت باد تو را که نجات یافتى از هر شدّت و سختى گوید تو کیستى بخدا سوگند که من روئى بهتر از روى تو ندیدم و کلامى شیرینتر از کلام تو نشنیده ام و بوئى بهتر از بوى تو نبوئیدم گوید من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردى آمدم امشب بنزد تو تا حقّ تو را ادا کنم و مونس تنهائى تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من سایه بر سر تو خواهم افکند در عرصه قیامت پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد هرگز وکیفیت آن چنان است که روز پنجشنبه اوّل آن ماه را روزه میدارى چون شب جمعه داخل شود ما بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مى گذارى هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعت از آن یک مرتبه حمد و سه مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ مى خوانى و چون فارغ شدى از نماز هفتاد مرتبه مى گوئى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الاُْمِّىِّ وَعَلى آلِهِ پس به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گوئى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ پس سر ازسجده برمیدارى وهفتاد مرتبه مى گوئى رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِىُّ الاَعْظَمُ پس باز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گوئى سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَالرُّوحِ پس حاجت خود را مى طلبى که انشاءالله برآورده خواهد شد و بدان نیز که در ماه رجب زیارت حضرت امام رضاعلیه السلام مندوبست و اختصاصى دارد چنانچه عمره در این ماه فضیلت دارد و روایت شده که تالى حجّ است در فضیلت و منقول است که جناب علىّ بن الحسین علیه السلام مُعْتَمِر شده بود در ماه رجب و شبانه روز نماز در نزد کعبه مى گذاشت و پیوسته در سجده بود در شب و روز و این ذکر از آن حضرت شنیده مى شد که در سجده مى گفت : عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ.

 
 
پایگاه استاد حسین انصاریان