روز عاشورا از ماموستا شیخ نافع مظهر

*ماموستا شیخ نافع مظهر، معروف به «شپرزه» از شاعران کرد اهل سنت سقز

روژی عاشورا ئاسمان و زه‌مین هه‌ر دو به جوته ده‌که‌ن زاری و شین
روز عاشورا آسمان و زمین هر دو با هم گریه و زاری می‌کنند

زه‌مین بی‌قه‌رار به گریه و نالین ئاسمان که‌سه‌ر و عاجز و خه‌مین
زمین بیقرار است و گریه و ناله می‌کند آسمان هم عاجز و کسل و غمگین شده است

دائم داد ئه‌که‌ن به دلی به‌تین له درگای خوای ره‌ب العالمین
مدام با دلی گرم داد می‌زنند از درگاه خداوند رب‌العالمین

ده‌لین خوای گه‌وره خوت ئاگاداری چون پیک هینه‌ر و په‌روه‌ردگاری
می‌گویند ای خدای بزرگ خودت آگاهی داری چون خودت آفریننده و پرورگار هستی

وا حه‌فتاو دو که‌س یارانی دین دار که‌وتونه داوی یه‌زیدی خوین خوار
اینکه 72 نفر از یاران دین‌دار به دام یزید خونخوار افتاده‌اند

هه‌ر یه‌ک به جوری ده‌نالی به زار حسین شهید و عه‌باس بریندار
هر کدام از آنها به گونه‌ای ناله می‌کنند حسین شهید و عباس هم زخمی شده‌اند

زه‌ینه‌ب و ئه‌کبه‌ر به ته‌نیا ماون له ده‌شتی به‌لا چاوه‌ری ئاون
زینب و اکبر تنها مانده‌اند در دشت بلا چشم به راه آب هستند

چاوه‌رین عه‌باس ئاو بینی بویان په‌ر داخی بخون بشکی تینویان
چشم براه عباسند که برای آنها جرعه ایی آب بیاورد تا تشنگی آنها رفع شود

سپایانی په‌ست قه‌ومی به‌د فه‌رمان هه‌مو تیریان خست نیو مالی که‌وان
سپاهیان پست از قومی بدفرمان همه آنها تیر در کمان گذاشتند

که‌مان دارانی یه‌زیدی گومرا تیریان له مالی که‌وان کرد ره‌ها
کمانداران یزید گمراه تیر را از کمان‌های خود رها کردند

دایان له عه‌باس دو بالیان شکاند ئاوی مه‌شکه‌که‌ی عه‌باسیان رژاند
به عباس زدند و دو بال وی را شکستند آب مشک او را بر زمین ریختند

به‌و شکل و شیوه خویان کرده په‌ند به‌د ناون به‌د ناو تا هه‌زار و ئه‌ند
با این شکل و شیوه خود را رسوا کردند بدنام بدنام شدند تا هزار و اندی

سه‌ر شور و ریسوان له‌ هه‌ر دو دونیا نه‌فرینن نه‌فرین بو هه‌تا هه‌تا
سر‌افکنده و رسوا شدند در هر دو دنیا نفرین شده و نفرین شدند برای همیشه