فراز عشق از شهيد عليرضا شريفي حسيني

سلطان كربلا شه عاشق نواز عشق

آن پادشاه كون و مكان، شاهباز عشق

شاهي كه بوده طالب قرب وصال دوست

ماهي كه خواند نزد خدايش نماز عشق

مشتاِ ديدن رخ آن ماه پاره ام

تا درد ما دوا بكند چاره ساز عشق

از جام دوست شهد محبّت چشيده ام

دارم اميد آنكه بسوزم به ساز عشق

آتش گرفت جان و دل من به بزم دوست

جانم فداي شعله هستي گداز عشق

پرواز مرغ جان «شريفي» به سوي اوست

شايد به قرب او برسد برفراز عشق