هُدى‏ (هدايت كننده)

«الم* ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ» .

«الم* در [وحى بودن و حقّانيّت‏] اين كتابِ [با عظمت‏] هيچ شكى نيست؛ سراسرش براى پرهيزكارانْ هدايت است».

«فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِينَ».

«زيرا او قرآن را به فرمان خدا بر قلب تو نازل كرده است، در حالى كه تصديق كننده كتاب‏هاى پيش از خود و هدايت وبشارت براى مؤمنان است».

«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ..» .

«ماه رمضان كه قرآن در آن نازل شده، راهنماى مردم است..».

«هذا بَيانٌ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ» .

«اين [قرآن‏] براى مردم، بيانگر [حوادث و واقعيات‏] و براى پرهيزكاران سراسر هدايت و اندرز است».

«تِلْكَ آياتُ الْقُرْآنِ وَ كِتابٍ مُبِينٍ* هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِينَ».

«اين آيات [باعظمت‏] قرآن و كتابى روشنگر است،* [كه سراسر] هدايت‏كننده [انسان‏ها] و براى مؤمنان مژده‏دهنده است»..