استاد حسین انصاریان، مفسر قرآن کریم شب گذشته در دوازدهمین جلسه از سلسله سخنرانیهای «ویژگیهای خود شناسان» در حسینیه همدانیهای تهران اظهار داشتند: خدای متعال به دو عضو قلب و عقل نگاه خاص و عنایت ویژه دارد چراکه راه ورود انسان به بهشت را به این دو عضو واگذار کرده است.
ایشان با بیان اینکه عقل واسطه میان انسان و حقایق عالم است که با مطالعه و کسب علم، این حقایق به درون انسان انتقال مییابد، فرمودند: زمانی که انسان حقایق عالم را به وسیله عقل درک کند، حجت خدا بر او تمام میشود و هیچ در عذری بهروی او باز نمیماند.
استاد انصاریان با اشاره به سخنی از حضرت امام صادق(ع) در پاسخ به سؤالی درباره چیستی عقل ابراز کردند: امام صادق(ع) در پاسخ به این سؤال به دو نتیجه از آثار عقل اشاره کرده و میفرمایند «عقل وسیله عبادت خدای رحمان است» چراکه عقل نعمتهای فراوان را مینگرد و پی به یک خالق توانا میبرد؛ از این رو به فکر سپاسگذاری از مالک آسمانها و زمین و نعمت های فراوان آنها افتاده و راهی جز عبادت برای سپاسگذاری از او نمییابد.
ایشان با بیان اینکه خدای متعال هیچگاه انسانی را برای جهنم نیافریده است، خاطرنشان کردند: در حدیثی قدسی از خدای متعال آمده است که ای فرزند آدم، تو را برای خدا خودم آفریدهام؛ چراکه هدف خدای متعال از خلق انسان، عبادت بندگان و عشق ورزی به عباد خود است.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به آیهای از قرآن کریم افزودند: گناهکاران در میان جهنم میگویند «اگر فکر میکردیم و سخنان حقی که میشنیدیم را قبول میکردیم، الان جزء آتشیان نبودیم».
ایشان با اشاره به آیهای از قرآن کریم، یادآور شدند: خدای رحمان دلبسته قیافه و چهره هیچ انسانی نیست، همچنین هیچ نظری به اموال انسانها ندارد اما خدای متعال نگاه دائم به قلب آدمیان دارد؛ چنانچه قلبی بیمار شود، نگاه خدا از آن قلب برداشته میشود.
استاد انصاریان با بیان اینکه قلب مرکز حسد است، ادامه دادند: خدای متعال در سوره مبارکه فلق به پیامبر اکرم(ص) میفرماید که از شر حسد به من پناه بیاور؛ این نشان دهنده نفرت پروردگار عالم از قلبی است که بیماری حسد آن را فراگرفته است.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه موسی بن عمران مرد بسیار بامحبتی بوده است که خدای متعال به خاطر همین خصلت، او را به پغمبری رساند، تأکید کردند: موسی بن عمران چندین سال به قارون میگفت که زکات اموالت را بده. اما او اهل دست برداشتن از بخل نبود تا اینکه خدای متعال دهان زمین را باز کرد و او را به هلاکت رساند.
منبع : پایگاه عرفان