واى بر من كه نابود شدم‏

ابو بصير از امام صادق عليه السلام روايت كرده:
تا آن وقتى كه دو فرد مسلمان از هم دورى مى‌جويند شيطان همواره خرسند و شادمان است و وقتى به هم مى‌رسند و دوستى خود را تجديد مى‌كنند زانوهاى شيطان سست مى‌گردد به گونه‌اى كه نمى‌تواند در جايى قرار بگيرد و رگ و پيوندش از هم گسيخته مى‌شود و فرياد مى‌زند: واى بر من كه نابود شدم‌