استاد انصاریان در جمعی از محبین اهل بیت(ع)، فضلا و روحانیون مدرسه علمیه ولی عصر(عج) خوانسار در حسینیه آیتالله ابنالرضا با بیان اینکه ایمان به معاد، محرک قوی انسان برای عمل صالح، کار خیر، و خدمت به بندگان خدا است، اظهار کرد: انبیاء الهی براساس ایمانشان به معاد، زندگی، اعمال، اخلاق و رفتارشان را نظام میدادند، و از سوی دیگر معاد به شدت بازدارنده انسان از معاصی و گناهان و بیتقوایی است. افرادی که خیلی راحت، هر گناهی را مرتکب میشوند دلیل بر این است که ایمانشان به معاد، یا سطحی و زبانی است یا اینکه هنوز خودشان را به این حقیقت نرسانده اند.
وی ادامه داد: ائمه ما کمتر متوسل به سوگند جلاله میشدند، اگر سرتاسر روایات را بگردیم، به بیست تا «والله» برنمیخوریم، به خاطر اینکه ائمه(ع) از قسم جلاله به شدت پرهیز داشتند. ولی در نهجالبلاغه مشاهده میکنیم که شخصی مثل امیرالمؤمنین(ع) قسم جلاله خورده و آن هم در رابطه با معاد است.
این مفسر برجسته قرآن کریم یادآور شد: معلوم میشود معاد در جان امیرالمؤمنین(ع) بسیار عظیم بوده است. ایشان میفرماید: «والله لان ابیت علی حسک سودان مسحداً و اجرّ فی الاقلال مسفدا احب الی من ان القی الله و رسوله ظالماً لبعض العباد و غاصباً لشیء من الهتام»، یعنی والله قسم اگر از سر شب تا طلوع صبح، بدن من را روی تیغ تیز نشکن گیاه سوعدان بخوابانند و بعد هم بیایند همه بدن من را به زنجیر ببندند و سر زنجیر را بگیرند و روی این تیغهای تیز نشکن بکشند، آن شب تا صبح، صبح تا غروب هم من را روی این تیغها با زنجیر شدن ببرند و بکشند، برایم محبوبتر و دوستداشتنیتر است، تا اینکه در قیامت در دادگاه الهی با حضور پیغمبر(ص)، من را بخواهند و بگویند به بعضی از مردم ظلم کردی. این دغدغه امیرالمؤمنین(ع) نسبت به قیامت است.
استاد انصاریان اضافه کرد: از آن طرف، شما کارهای امیرالمؤمنین، صدیقه کبری، امام مجتبی، ابیعبدالله(ع) را در یک بخش یعنی در بخش دادن نان خالی در یک شب، به یتیم و اسیر و مسکین در سوره دهر ببینید که در آیات این سوره میگویند: «إِنّٰا نَخٰافُ مِنْ رَبِّنٰا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً» ﴿الإنسان، 10﴾ ما با تمام با علی بودن، با زهرا بودن، با حسن و حسین بودنمان از قیامت میترسیم، یعنی خیال راحت و آسودهای نداریم. اگر داریم عمل میکنیم، اگر به خلق کمک میکنیم، اگر عبادت خالصانه میکنیم، این باعث آن، ایمان به قیامت است.
این استاد اخلاق حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در این داستان، دخیل اصلی، صدیقه کبری بوده است. ایشان پشم ریسیده و به بازار داده و مزدش را گرفته است. نان پخته و این نان را که سهم خوراک سه نفر دیگر هم بوده است، به مسکین و یتیم و اسیر داده است، یعنی قهرمانِ مسئله صدیقه کبری است. این عامل تحرکِ ایمان به قیامت، برای عملِ خالص و برای عملِ پاک برای اینست که کلید بهشت و جهنم دست هیچکس نیست بلکه فقط دست پروردگار مهربان عالم است. کلید شفاعت هم دست پروردگار است و کسی نمیتواند جز به اذن الهی، شفاعت کند. خود این آیه اثباتکننده شفاعت است ولی همین شفاعت هم اجازه پروردگار را میخواهد.
وی افزود: برای اینکه خداوند، زیباترین کمک را به ما در مسئله قیامت کند، واجب شرعی نموده تا شبانه روز، ده بار قیامت را با دل و با زبان ذکر کنیم، یعنی هم ذکر زبانی داشته باشیم هم ذکر قلبی، میگوید نماز باید بیریا باشد یعنی دلی صادقانه دنبال نماز باشد و زبان هم نماز را صادقانه بخواند. خداوند فرموده نماز بخوان چون نماز، تو را از فحشاء و منکرات باز میدارد.
استاد انصاریان یادآور شد: یک وقت من نیت نماز سالم ندارم و میخواهم نماز عمرسعدی بخوانم، چنین نمازی، دیگر شرایطی ندارد چون آن چهار پنج روز که عمرسعد کربلا بود، هر سه وعده نمازش را به جماعت با ملت میخواند. امام حسین(ع) هم به حر گفت: ظهر است، برو جلو بایست - میدانست اینها نماز جماعت میخوانند - من هم با این یارانم نماز میخوانم که حر اینجا ادب کرد و گفت: با بودن شما، من جلو نمیایستم، یعنی من با بودن امام، پیشرو نیستم بلکه مؤخر هستم و به همین دلیل، توفیق حر شدن پیدا کرد.
این مفسر برجسته قرآن کریم به اهمیت سوره مبارکه حمد اشاره کرد و گفت: خود پیکره سوره مبارکه حمد، غوغایی در توحید، معاد، دین، ولایت و دفع دشمنان است. در دو گروه مغضوب علیهم و ضالین، داستانی در این سوره مبارکه از عظمت، از نورانیت و آثارش و اثرگذاری آن در قیامت است.
وی با بیان اینکه باید اهمیت ایمان به قیامت در یادتان بماند، اظهار کرد: یا آدم در حوزههای علمیه درس میخواند و قرآن و روایات را حسابی میفهمد و به قیامت مؤمن میشود یا پای منبرهای درست و حسابی و با دلائل مینشیند و با حکمتهای الهیه، به قیامت ایمان پیدا میکند، ولی حالا این دو نکته را یادتان باشد که اولاً قیامت در حرکت دادن و در بازدارندگی ایمان بسیار کاربرد دارد و دیگر اینکه شبانه روز ده بار به ما واجب شده که قیامت را با قلب و دل بگوئیم.
این مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه قیامت صددرصد قیامت جسمانی است، عنوان کرد: معاد، معاد جسمانی است، یک وقت گول این سایتها و مقالات و این مسائل انحرافی را نخورید، یعنی گوش به زنگ کتاب خدا و اهل بیت(ع) باشید که قرآن و روایات اهل بیت(ع) درباره معاد چه میگویند، مخصوصاً دقت کنید که کتاب خدا درباره معاد چه میگوید.
استاد انصاریان ادامه داد: از اول قرآن تا آخر قرآن، نزدیک هزار آیه درباره معاد است. یک آیه تحت عنوان معاد روحانی در قرآن نداریم. معاد از ابتدای شروعش با همین جسم و همین جان است. بنابراین چنین عنوانی را ما در قرآن نداریم که معاد روحانی است و جسم بازگشتی ندارد. این یکی از دروغهای شاخدار است که به علوم بشری تحمیل شده است، از شروع قیامت، معاد جسمانی است یعنی انسان به همین صورتی که در دنیا بوده وارد قیامت میشود.
این استاد اخلاق حوزه علمیه قم در ادامه به روایاتی درباره معاد اشاره کرد و گفت: فرزند بزرگ مرحوم علامه امینی(ره) که من با او ارتباط داشتم و سه ماه که میآمد ایران، پیشش میرفتم. یک بار بحث علامه مجلسی شد، من به ایشان گفتم در خدمت به مکتب اهل بیت آدم کمنظیری است. گفت: پدرم علامه امینی، بارها به من گفت مجلسی به اندازه یک پیغمبر غیر اولوالعزم به دین اهل بیت(ع) خدمت کرده است. شما جلد ششم و هفتم و هشتم کتاب «بحارالانوار» را در باب معاد ببینید، اگر یک روایت از ائمه طاهرین یا از رسول خدا پیدا کردید که معاد روحانی بوده است.
وی تأکید کرد: پس ما با همین وجود، با همین جسم و روح، اول شروع قیامت وارد قیامت میشویم، بعد جلد هشتم «محجة البیضاء» فیض را ببینید که بسیار خواندنی است، فیض بسیار در باب معاد روایت دارد اما یک روایت در این «محجة البیضاء» ندارد که معاد روحانی است، در کتاب «علم الیقین» که در دو هزار صفحه نوشته شده است و یکی از بهترین کتابهایش است، در جلد دوم در باب معاد که حتی روایاتی را از کتب اهل سنت نقل میکند، ما یک روایت نداریم که معاد روحانی است و کاری دیگر به جسم ندارند.
این مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به آیه «وَ نَضَعُ اَلْمَوٰازِينَ اَلْقِسْطَ لِيَوْمِ اَلْقِيٰامَةِ» ﴿الأنبياء، 47﴾، عنوان کرد: خدا میفرماید: ما، ترازوهای انصاف و عدالت را برپا میکنیم، خب این ترازوها چیست؟ ترازوی پروردگار طبق آیات سوره اعراف، ترازوی حق است. حق قرآن، حق پیغمبر(ص) وحق ائمه طاهرین(ع) هستند، اینها ترازوهای قیامت هستند و در بازار قیامت، کنار این ترازوها ذرهای ستم به احدی از اهل محشر نمیشود.
منبع : پایگاه عرفان