يكى از بزرگان به يكى از اصحاب فتوا گفت: چنان مى‌بينم كه به مردم فتوا مى‌دهى، آن گاه كه شخصى نزد تو مى‌آيد و درباره مسئله‌اى از تو سؤال مى‌كند، اهتمام و كوشش تو نبايد در اين جهت محدود و مصروف گردد كه او را صرفاً از آن حالتى كه دچار آن است رهايى بخشى، بلكه بايد سعى و همت تو در آن جهت صرف گردد كه خويشتن را نيز از آنچه راجع به آن سؤال شده نجات دهى!
منبع : پایگاه عرفان
