دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی گفت: هر انسانی تصور نکند پس از اینکه موحد شد، خدا درِ همهٔ خوشی‌ها را به روی او باز می کند. دنیا جای باز شدن درِ همهٔ خوشی‌ها نیست؛ اگر کافری، فاسقی، منافقی، مشرکی، بت‌پرستی، هواپرستی، پول‌پرستی، شهوت‌پرست نبود و همه موحد بودند، آن‌وقت همهٔ بدن‌ها فرق داشت و جان‌ها یکی بود؛ ولی اکنون بدن‌ها و جان‌ها فرق دارند. به قول حضرت زین‌العابدین(ع)، شما شیعیان واقعی ما بین یک‌مُشت شیر، گرگ، سگ، خوک و روباه زندگی می‌کنید و بین این نوع حیوانات عجیب و غریب چه زندگی‌ای خواهید داشت!
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیهٔ هدایت، اظهار داشت: روایت مورد سخن در سه کتاب «أمالی» شیخ طوسی، «کنزالفوائد» و «بحارالأنوار» آمده است، پیغمبر(ص) می‌فرمایند: هنگامی که خداوند به عبد خود محبت بورزد، هشت خصلت را به او الهام می‌کند. اولین خصلت به ترتیبی که خود حضرت بیان فرموده‌اند، «غض البصر عن المحارم» است. عبد یک نیرو و اراده‌ای از برکت محبت خدا به خودش پیدا می‌کند که از حرام‌های الهی چشم می‌پوشد و پا به‌طرف حرام‌ها برنمی‌دارد، انگار قدمش به آن‌سو حرکت نمی‌کند.
اتصال به منابع ظلمت، شقاوت دنیا و آخرت را رقم می‌زند
وی ادامه داد: روایتی که این سه کتاب نقل کرده‌اند، دو بخش بسیار قابل‌توجه دارد و از امام صادق(ع) هم نقل شده است که من به‌عنوان تفسیر روایت پیغمبر(ص) از روایت نقل‌شدهٔ در «أمالی»، «کنزالفوائد» و «بحارالأنوار» استفاده می‌کنم. از یک بخش روایت امام ششم(ع) استفاده می‌شود که اتصال به منابع نور، ارزش‌های الهی را در وجود انسان ظهور می‌دهد و اتصال به منابع ظلمت، انسان‌ها را به حرام‌های بیان‌شده آلوده می‌کند. به‌طور یقین و بی‌تردید، ظهور ارزش‌ها با اتصال به منابع نور، دنیا و آخرت انسان را آباد می‌کند و سعادت امروز و فردا را برای انسان رقم می‌زند. اتصال به منابع ظلمت هم عکس آن است، شقاوت دنیا و آخرت را رقم می‌زند و به قول قرآن مجید، انسان را به پست‌ترین پست‌ها تبدیل می‌کند: «ثُمَّ رَدَدْنٰاهُ أَسْفَلَ سٰافِلِینَ» (سورهٔ تین، آیهٔ 5).
اهل بیت(ع) مجسمهٔ طهارت و پاکی همه‌جانبه
استاد اخلاق حوزه های علمیه با بیان اینکه اهل‌بیت(ع)، مجسمهٔ طهارت و ریشهٔ همهٔ خوبی‌ها هستند، گفت: پروردگار عالم اهل‌بیت(ع) را در سورهٔ مبارکهٔ احزاب مجسمهٔ طهارت و پاکی همه‌جانبه -پاکی درون، پاکی برون، پاکی عقل، پاکی جان، پاکی عمل و پاکی اخلاق- معرفی کرده است. اگر اینها خودشان را معرفی نمی‌کردند، ما کاملاً از درک شخصیت و جایگاه این بزرگواران محروم بودیم و باید مثل خورشید طلوع می‌کردند که نور و روز آشکار شود.
اهل‌بیت(ع)، ریشهٔ همهٔ خوبی‌ها هستند
وی افزود: اهل بیت(ع) در فرمایشات خودشان طلوع کردند و ما از آن طریق می‌فهمیم که این بزرگواران دارای چه جایگاهی هستند! امام ششم(ع) می فرماید: «نحن اصلُ کلِ خیر» ما چهارده نفر یعنی اهل‌بیت(ع)، ریشهٔ همهٔ خوبی‌ها هستیم.
وی با اشاره به اینکه ریشه خوبی ها بسیار مهم تر از خود خوبی است، تصریح کرد: قرآن مجید نکتهٔ بسیار جالبی دربارهٔ ریشه دارد و می‌گوید: ریشه یک حقیقت ثابت است و تغییر پیدا نمی‌کند؛ تعبیر قرآن مجید است که ریشه یک واقعیت ثابت است: «أَصْلُها ثابِتٌ» (سورهٔ ابراهیم، آیهٔ 24) و تغییر نمی‌کند.
مبلغ عرصه بین الملل با بیان اینکه کار ریشه، رویاندن خیر و نیکی در عالم است، گفت: امام ششم(ع) می‌فرمایند: ما ریشهٔ هر خیری هستیم، کارِ ریشه رویاندن است؛ این ریشه تا عالم هست، خیر می‌رویاند و هیچ حادثه‌ای هم در عالم نه می‌تواند این ریشه را از جایی که دارد، بِکَند و نه می‌تواند ریشه را تغییر بدهد؛ سر جای خود ثابت است. همهٔ نیکی‌ها از شاخه‌های ما در این عالم هست.
وی توحید را بخشی از نیکی اهل بیت(ع) دانست و گفت: «إله» یعنی آن‌کسی که پرستیده می‌شود. حال میلیون‌ها معبود ساختند و به انسان تحمیل کردند، انسانِ بی‌مطالعهٔ بی‌معرفت هم قبول کرد و پرستید و دنیا و آخرتش را به باد داد. همهٔ این معبودهای ساخته‌شدهٔ تحمیل‌شده با این جملهٔ توحیدیهٔ «لا إله» باطل هستند؛ شما هم اگر اینها را اطاعت و عبادت کنید و به فرهنگ اینها تن بدهید، شما هم باطل می‌شوید و به هدر می‌روید، شما هم از بین می‌روید و دنیایتان پر از فساد می‌شود، آخرت آبادی هم هرگز نصیب شما نمی‌شود.
توحید یعنی اعتقاداً یکتا دانستن معبود
وی ادامه داد: توحید یعنی اعتقاداً یکتا دانستن معبود؛ یعنی من جز یک‌نفر را که وجود مقدس پروردگار است، برای عبادت و اطاعت کردن قبول ندارم؛ یعنی تمام معبودها را اعتقاداً دفع کرده‌ام و یک معبود حق را انتخاب کرده‌ام، از او اطاعت می‌کنم و او را عبادت می‌کنم، با او به‌سر می‌برم و کنار او می‌مانم.
توحید از زمان آدم تاکنون هزینه برداشته است
استاد انصاریان به هزینه های توحید اشاره و خاطرنشان کرد: توحید از زمان آدم تاکنون هزینه برداشته و آن‌کسی که اهل توحید بوده، هزینه پرداخته، تبعید شده، زندان رفته، شهید شده و در مضیقه قرار گرفته است. اهل‌بیت(ع) شاعری به‌نام کمیت‌بن‌زیاد اسدی داشتند که بسیار شاعر والای بزرگوارِ باکرامتی بود. زبان این شاعر تبلیغ عالمانهٔ قرآن، توحید، نبوت و امامت بود؛ یعنی یکی از شعرهای عالمانهٔ شیعه، شعر کمیت و بیان مصائب کربلا است. دستگاه بنی‌امیه هم تحمل این آدم را نداشتند چون اهل توحید بود و حاضر به سر فرودآوردن در برابر بنی‌امیه، پول بنی‌امیه و صندلی بنی‌امیه نبود؛ اگر بنا به سر فرودآوردن بود، باید سکوت می‌کرد و دیگر تبلیغ توحیدِ درست، نبوت، امامت و مصائب اهل بیت(ع) را نمی‌کرد، اما جان خود را به خطر انداخت و از زندگی و خانواده دور شد.
وی در ادامه سخنان خود به خفقان شدید روزگار امام سجاد(ع) اشاره و تصریح کرد: امام چهارم دربارهٔ همین روزگار می‌فرمایند: ما اهل‌بیت(ع) از مدینه تا مکه بیست‌نفر یار واقعی برایمان باقی نمانده است. یک جملهٔ دیگر دارند که آن خیلی دل‌خراش است! کسی در گوشهٔ کوچه‌ای به حضرت عرض کرد: «کیف اصبحت یابن رسول الله؟» حالتان چطور است؟ امام فرمودند: «اصبحنا خائفین برسول الله» حالم چطور است؟ من در شهری زندگی می‌کنم که پیغمبر(ص) و فاطمهٔ زهرا(س) در اینجا دفن هستند و ما در اینجا به‌دنیا آمده‌ایم، اما می‌ترسیم به مردم بگوییم که ما اولاد پیغمبریم.
وی به دو نمونه از هزینه هایی که افراد برای توحید داده اند اشاره و اظهار کرد: کُمیت زبانی در تبلیغ توحید و نفی شرک داشت و معبودهای باطل را با اشعارش می‌کوبید؛ از مظاهر معبودهای باطل، همین حکومت بنی‌امیه بود که مردم را به اطاعت از خود وادار کردند و خودشان را به‌عنوان معبود به مردم تحمیل کردند. کُمیت چهل سال منتظر بود که او را به دار بکشند و مهلت ندهند حتی دو قدم بردارد لذا کُمیت در راه توحید هزینه بسیاری داد.
وی در مورد هزینهٔ توحیدیِ آسیه نیز گفت: موحد بودن هزینه دارد، در این دنیا محرومیت و سختی دارد؛ خداوند در سورهٔ تحریم می فرماید: «وَ ضَرَبَ اَللّٰهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قٰالَتْ رَبِّ اِبْنِ لِی عِنْدَک بَیتاً فِی اَلْجَنَّةِ وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ اَلْقَوْمِ اَلظّٰالِمِینَ» (سورهٔ تحریم، آیهٔ 11). شرک؛ عملش این است که خودش را به‌جای خدا و معبود حق قرار داده است. خدایا! مرا از این دنیای شرک و معبود باطل نجات بده. هزینهٔ توحیدش را هم پرداخت، در سورهٔ والفجر می‌خوانید: «وَ فِرْعَوْنَ ذِی اَلْأَوْتٰادِ» (سورهٔ فجر، آیهٔ 10)؛ فرعون هرکس را که مخالف از آب درمی‌آمد، محکوم می‌کرد تا او را بخوابانند و ببندند، دو کف دستش را با میخ‌های بسیار بزرگ به زمین بدوزند، روی مچ پایش هم میخ‌ها را بکوبند و به زمین بدوزند؛ و با آسیه هم همین کار را کرد.
دنیا جای باز شدن درِ همهٔ خوشی‌ها نیست
مترجم و مفسر قرآن کریم گفت: این‌طور نیست که پس از اینکه من موحد شوم، خدا درِ همهٔ خوشی‌ها را به روی من باز کند. دنیا جای باز شدن درِ همهٔ خوشی‌ها نیست؛ اگر کافری، فاسقی، منافقی، مشرکی، بت‌پرستی، هواپرستی، پول‌پرستی، شهوت‌پرست نبود و همه موحد بودند، آن‌وقت همهٔ بدن‌ها فرق داشت و جان‌ها یکی بود؛ ولی اکنون بدن‌ها و جان‌ها فرق دارند. به قول حضرت زین‌العابدین(ع)، شما شیعیان واقعی ما بین یک‌مُشت شیر، گرگ، سگ، خوک و روباه زندگی می‌کنید و بین این نوع حیوانات عجیب و غریب چه زندگی‌ای خواهید داشت!
اهل توحید برای اینکه تسلیم معبود باطل نشوند سختی های بسیاری می کشند
استاد انصاریان به سختی های ائمه(ع) در راه توحید و دفع معبودهای باطل اشاره و تصریح کرد: دختر پیغمبر(ص) که وزیر و وکیل نبود، صندلی نداشت، ثروتمند نبود، در خانهٔ امیرالمؤمنین(ع) و مربی بهترین انسان‌های دنیا بود، ولی آن‌قدر بین آن مردم بلا و رنج کشید که منسوب به حضرت است، فرموده‌اند: «صُبّت علی مصائبٌ لو صُبّت علی الایام صرن لیالیا» مصائبی که به سر من آمد، اگر بر سر روزهای عالم می‌آمد، تمام روزهایش شب می‌شد! قرآن می‌گوید که جُرم آنها توحید بوده است که فقط می‌خواستند مطیع معبود حق باشند؛ جرم آنها این بوده است که معبودهای باطل را دفع و رد می‌کردند و اصلاً ارزشی برای معبودهای باطل قائل نبودند؛ جرم او این بود که به مسجد آمد و علیه حکومت و افراد حکومت فریاد کشید؛ جرم او این بود که آمد و داد زد شما به اسلام زخمی زدید که تا روز قیامت قابل‌علاج نیست؛ تمام سختی‌هایی که اهل توحید کشیدند، فقط به‌خاطر این بود که نمی‌خواستند تسلیم معبود باطل شوند.
کسانی که با اهل بیت(ع) اتصال قلبی و فکری پیدا کنند محبوب خدا می شوند
وی افزود: مرد و زنی که به این منابع عظیم، یعنی به اهل‌بیت و ائمهٔ طاهرین(ع) اتصال قلبی، فکری، روحی و عملی داشته باشند، محبوب خدا می‌شوند. در کتاب «احقاق الحق» قاضی نورالله شوشتری(ره) آمده است: «احب الله من احب حسیناً» خدا عاشق کسی است که عاشق حسین(ع) است.
نویسنده کتاب ارزشمند «اهل بیت(ع) عرشیان فرش نشین» اظهار کرد: مگر می‌شود که درختی در این عالم تحت عنوان شجرهٔ طیبه باشد و ریشه‌اش به فرمودهٔ امام صادق(ع)، «نحن اصل کل خیر» اهل‌بیت(ع) باشند و شاخه‌هایش هم شیعیانشان نباشند. شاخه که از درخت جدا نمی‌شود! شاخه از ریشه تغذیه می‌کند و وقتی ریشهٔ این درخت وارد قیامت شود، شاخه‌هایش هم وارد قیامت می‌شود؛ لذا امام در یک تعبیری می‌فرمایند: «شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا» خدا ما چهارده نفر را که ساخت، گِل و طینت ما اضافه آمد؛ یعنی خود خدا این گِل را از اوّل اضافه ایجاد کرد، می‌توانست مقدار و اندازه‌اش را طوری قرار بدهد که چهارده‌تا را بسازد، ولی گِل را بیشتر خمیر کرد. ما چهارده‌تا را که ساخت، از اضافهٔ گِل ما شیعیان ما را خلق کرد. «شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا و عجنوا من ماء ولایتنا».
خداوند به زمینی که شیعیان علی(ع) در آن ساکن هستند، نظر دارد
استاد انصاریان در پایان تأکید کرد که -شیعیان حقیقی، بندگان محبوب خداوند هستند و گفت: شیعه محبوب خداست و عجیب است که پیغمبر(ص) می‌فرمایند: زمینی که شیعیان علی(ع) در آن ساکن هستند، آن زمین محبوب پروردگار است و خدا به آن زمین هم نظر دارد. در آن زمینی هم که شیعه را دفن می‌کنند، نور اهل‌بیت(ع) می‌تابد.
انتهای پیام /
برای مشاهده مطالب بیشتر اینجا کلیک نمایید.
منبع : پایگاه عرفان
