مرحوم قطب الدّين راوندى ‌در‌ كتاب خود آورده است :امام سجّاد صلوات اللّه عليه چون نماز صبح ‌را‌ ‌به‌ ‌جا‌ ‌مى‌ آورد؛ ‌در‌ جايگاه خود ‌مى‌ نشست ‌و‌ دعا ‌مى‌ خواند ‌تا‌ موقعى ‌كه‌ خورشيد طلوع نمايد؛ ‌و‌ ‌پس‌ ‍ ‌از‌ طلوع خورشيد، ‌دو‌ ركعت نماز براى سلامتى خود ‌و‌ افراد خانواده ‌اش‌ ‍ ‌مى‌ خواند ‌و‌ سپس مختصرى ‌مى‌ خوابيد. و چون ‌از‌ خواب بيدار ‌مى‌ شد، دندان هاى خود ‌را‌ مسواك ‌مى‌ نمود ‌و‌ بعد ‌از‌ ‌آن‌ مشغول صرف صبحانه ‌مى‌ گرديد.(1) پي نوشت: 1- اعلام الورى 297؛ كشف الغمه 2/286؛ اعيان الشيعه 1/630.