روزي مردى به حضور امام سجاد (كه سلام خدا بر او باد) آمده و از امام چندتا سوال كرد و از آن حضرت پاسخ سوالهايش را گرفت.
وقتي مرد جوابش را گرفت، از پيش امام مرخص شد، ولي چند قدمي بيش نرفته بود كه دوباره نزد امام بازگشت و سوال ديگرى را مطرح نمود، و گويا تصميم داشت همچنان به سوالات خود ادامه دهد.
امام سجاد(ع) براى آنكه به او بفهماند، دانستن براى عمل كردن است، نه انباشتن، رو به او كرد و فرمود: در كتاب مقدس "انجيل" نوشته شده است : مادام كه به آنچه مي‌دانيد، عمل نكرده‌ايد، از آنچه نمى توانيد نپرسيد[ و به دنبال افزايش علم خود نباشيد]، زيرا اگر به اندوخته‌هاى علمي، عمل نگردد، حاصلي جز كفر و ناسپاسي براي صاحبش نداشته و موجب دورى او، از خداوند مى‌گردد.
از من بگوى عالم تفسير گوى را گر در عمل نكوشى، نادان مفسرى
علم، آدميت است و جوانمردى و شرف و رنـه ددى بـه صـورت انـســان مـصــورى
بار درخت علم نباشد بجـز عمـل با علم اگر عمل نكنى، شاخِ بى‌برى1
متن روايت:
علي بن إبراهيم ، عن أبيه ، عن القاسم بن محمد ، عن المنقري ، عن علي بن هاشم بن البريد ، عن أبيه قال : جاء رجل إلى علي بن الحسين عليه السلام فسأله عن مسائل فأجاب ثم عاد ليسأل عن مثلها فقال علي بن الحسين عليه السلام : مكتوب في الإنجيل لا تطلبوا علم ما لا تعلمون ولما تعملوا بما علمتم ، فإن العلم إذا لم يعمل به لم يزدد صاحبه إلا كفرا ولم يزدد من الله إلا بعدا.2
پي نوشتها:
1- سعدي
2- كافي - شيخ كليني - ج 1 - ص 44 - 45
