| در سوگ زین العابدین ، زهرا نشسته |
| تیر غم از داغش بر این دل ها نشسته |
|
از دیدگان یاران، اشك جارى ز داغش |
| سوزم براى قبر بى شمع و چراغش |
| اى من فداى قبر بى نام و نشانت |
| خواهم كه تا سایم جبین بر آستانت |
| كویَش چرا بى زائر و بى سایبان است |
|
قبر غریبش وعده گاه عاشقان است |
