خدايا! گويى من با همه هستی ام در برابرت ايستاده ام، درحالیكه حسن اعتمادم بر تو، بر وجودم سايه افكنده است، و آنچه را تو شايسته آنى بر من جارى كرده ای و مرا با عفوت پوشانده اى،

مولايم اى مولاى من تو آمرزنده‏اى‏ و من گناهكار،آيا رحم مى‏كند به گناهكار جز آمرزنده؟،مولايم اى مولاى من،تو غالبى و من‏ مغلوب،آيا رحم مى‏كند به مغلوب جز غالب؟

خدايا در روزگار غرور نسبت به تو، بيدار نشدم و گاه تمايلم به سوى خشم تو آگاه نگشتم.
،خدايا و من بنده تو و فرزند بنده توام، در برابرت ايستاده ام، به كرمت به حضرت تو متوسّلم.

مولايم اى مولايم من،تو و من آزمايش‏شده به بلاها،آيا رحم مى‏كند به آزمايش‏شده به بلاها جز سلطان؟،مولايم اى مولاى من تو دليلى و رهنما و من سرگردان،آيا رحم مى‏كند به سرگردان جز دليل و رهنما؟

مولايم اى مولاى من،تو خالقى،من مخلوق،آيا رحم مى‏كند به مخلوق جز خالق؟مولايم اى‏ مولاى من تو باعظمتى و من ناچيز،آيا رحم مى‏كند به ناچيز جز باعظمت؟مولايم اى مولاى‏ من،تو نيرومندى و من ناتوان آيا رحم مى‏كند به ناتوان جز نيرومند؟

و از تو امان مى‏خواهم روزى كه انسان فرار مى‏كند از برادر و پدر و مادر و همسر و فرزندانش، و براى هركدام از آنها در آن روز كارى است،كه آن‏ كار او را بس است،و از تو امان مى‏خواهم روزى كه گنهكار دوست دارد،

و از تو امان مى‏خواهم‏ روزى كه عذرخواهى ستمكاران سود نمى‏دهد،و بر ايشان است لعنت،و عذاب و شكنجه سراى آخرت و از تو امان ميخواهم‏ روزى كه كسى براى كسى اختيار چيزى را ندارد،و اختيار همه‏چيز در آن روز براى خداست،

خداى از تو امان مى‏خواهم،روزى كه سودى ندهد مال و فرزندان‏ مگر كسى‏كه ولى به تمام معنى سالم نزد خدا آرد،و از تو امان مى‏خواهم روزى كه ستمكار مى‏گزد هر دو دستش را،و مى‏گويد اى كاش همراه پيامبر راه خدا را انتخاب مى‏كردم

اى آن‏كه زيبا را آشكار ساخت،و كار زشت را پوشاند،اى آن‏كه بر معصيت سرزنش نكرد،و پرده و باطن را ندريد،اى بزرگ گذشت،اى نيكو درگذر،اى‏ پهناور آمرزش،اى هر دو دست به رحمت گسترده،

اى سرورانم،نمى‏توانم ثناى شما را شماره كنم،و در امر مداح گفتن قدرت رسيدن به حقيقت شما را ندارم،و در مقام وصف نمودن،توانايى بيان منزلت شما در من نيست،و حال آنكه شما نور خوبان و هاديان نيكان و حجّتهاى خداى جبّاريد،