كلمة شفاعت در لغت به معنای جفت شدن و كنار هم قرار گرفتن دو چیز است.[1]در اصطلاح كلامی نیز شفاعت به معنای وساطت اولیا و برگزیدگان الهی، برای رساندن بندگان به فیض رحمت و مغفرت الهی و دستگیری و نجات آنان است.[2]شهید مطهری می گوید: شفاعت اقسامی دارد كه برخی ...
معنای لغوی شفاعت :
کلمه ی شفاعت از ریشه ی ثلاثی « شفع » می باشد . شفع در اصل به معنای زوج و جفت آمده است.۱
همچنین راغب شفع را در حالت مصدری به معنای «پیوستن و ضمیمه شدن چیزی به همانند خود» می داند . ۲
بنابراین شفع و شفاعت ، هر دو مصدرند به ...
گاهي انسان آن چنان آلوده به گناه ميشود كه توبه و استغاثه او نزد خداوند پذيرفته نميشود[1]. در اين حال، خداوند به بندگان ويژة خود، يعني اهلبيت: فرمان ميدهد از پيروان خود شفاعت کنند؛ زیرا اگر ايشان شفيع بارگاه الهي براي شخص گنهكار شوند، خداوند ...
در آیاتی که گذشت، صفات شفاعت کنندگان ذکر شد؛ آنهایی که به توحید و یگانگی خدا ایمان دارند، کسانی که از خدا عهدنامه توحید و یکتاپرستی دریافت کرده اند، آنانی که سخنشان مورد پسند خدا قرار گرفته است و آنها که مقرّب درگاه الهی هستند، از دیدگاه قرآن ...
شفاعت، آیاتی، شفاعت کنندگان، آیات در مورد شفاعت، من، گروههای متنوع آیات، خدا،شفاعت، یک موضوع قرآنی و روایی است. در قرآن شریف، افزون بر بحثهای گذرا و بدون به کارگیری واژه شفاعت و مشتقات آن، در حدود 30 مورد عنوان «شفاعت»، به کار رفته است.
آیاتِ ...
منابع:
کتاب : تفسير حكيم ج2
نوشتہ : استاد حسین انصاریان
آنچه از آيات و روايات استفاده مىشود اين است كه شفاعتگنندگان در پيشگاه حق عبارتاند از:
1- طاعت و عبادت
2- توبه
3- پيامبر
4- فاطمه زهرا
5- اميرالمؤمنين و ...