نوميد گشت كسى‏كه پناه‏دهنده‏اش جز تو،و فريادرسش جز تو،و پناهگاهش جز تو،و گريزگاهش جز تو،و ملجأش جز تو،و جاى نجاتش از مخلوق غير توست، پس تويى آرامش‏ و اميدم،و پناهگاه و گريزگاهم و ملجأ و جاى نجاتم، 

اگر بتواند از عذاب آن روز،پسرانش و همسرش و برادرش و خويشانش كه او را در بر مى‏گيرند و هركه در روى زمين است بها بدهد سپس اين بها دادن او را نجات دهد هرگز!همانا عذاب الهى آتشى شعله‏ور است،بركننده پوست اعضا براى سوزاندن است!

خداى از تو امان مى‏خواهم،روزى كه سودى ندهد مال و فرزندان‏ مگر كسى‏كه ولى به تمام معنى سالم نزد خدا آرد،و از تو امان مى‏خواهم روزى كه ستمكار مى‏گزد هر دو دستش را،و مى‏گويد اى كاش همراه پيامبر راه خدا را انتخاب مى‏كردم

اى آن‏كه زيبا را آشكار ساخت،و كار زشت را پوشاند،اى آن‏كه بر معصيت سرزنش نكرد،و پرده و باطن را ندريد،اى بزرگ گذشت،اى نيكو درگذر،اى‏ پهناور آمرزش،اى هر دو دست به رحمت گسترده،

سپس بلندى گرفت پروردگار ما در آسمانهاى بلند، خدا بخشاينده بر فرمانرواى هستى چيره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است و هر آنچه بين آن دو و آنچه زير خاك است