ترجمه قرآن كريم، ص: 45

كننده و داناست. 261

كسانی كه اموالشان را در راه خدا انفاق می كنند، سپس [بر كسی ] منت و آزاری به دنبال انفاقشان نمی آورند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شايسته است، نه بيمی بر آنان است و نه اندوهگين می شوند. 262

گفتاری پسنديده [در برابر تهيدستان ] و گذشتی [كريمانه نسبت به خشم و بد زبانی مستمندان ] بهتر از بخششی است كه دنبالش آزاری باشد، و خدا بی نياز و بردبار است. 263

ای اهل ايمان! صدقه هايتان را با منت نهادن بر مستحق و آزار روحی رساندن به مستمند باطل نكنيد، مانند كسی كه مالش را به ريا به مردم انفاق می كند و به خدا و روز قيامت ايمان ندارد، كه وصفش مانند سنگ سخت و خارايی است كه بر آن [پوششی نازك از] خاك قرار دارد و رگباری تند و درشت به آن برسد و آن سنگ را صاف [و بدون خاك ] واگذارد [صدقه ريايی مانند آن خاك است و اين رياكاران ] به چيزی از آنچه كسب كرده اند دست نمی يابند و خدا مردم كافر را هدايت نمی كند. 264

ومثل كسانی كه اموالشان را برای طلب خشنودی خدا و استوار كردن نفوسشان [بر حقايق ايمانی و فضايل اخلاقی ] انفاق می كنند، مانند بوستانی است در جايی بلند كه بارانی تند به آن برسد، در نتيجه ميوه اش را دو چندان بدهد، و اگر باران تندی به آن نرسد باران ملايمی می رسد [و آن برای شادابی و محصول دادنش كافی است ] و خدا به آنچه انجام می دهيد بيناست. 265

آيا يكی از شما دوست دارد كه او را بوستانی از درختان خرما و انگور باشد كه از زيرِ [درختانِ ] آن نهرها جاری است و برای وی در آن بوستان از هر گونه ميوه و محصولی باشد، در حالی كه پيری به او رسيده و دارای فرزندان ناتوان [و خردسال ] است، پس گردبادی كه در آن آتش سوزانی است به آن بوستان برسد