ترجمه قرآن كريم، ص: 560

دروغگويند. 1

سوگندهايشان را [برای شناخته نشدن نفاقشان ] سپر گرفته در نتيجه [مردم را] از راه خدا بازداشته اند. بد است آنچه را اينان همواره انجام می دهند! 2

اين [صفت زشت نفاق و بدی اعمال ] به سبب آن است كه آنان [نخست ] ايمان آوردند، سپس كافر شدند در نتيجه بر دل هايشان مهر [تيره بختی ] زده شد، به اين علّت [حقايق را] نمی فهمند. 3

چون آنان را ببينی جسم و ظاهرشان [از آراستگی و وقار] تو را به شگفت آورد، و اگر سخن گويند [به علت شيرينی و جذابيّت كلام ] به سخنانشان گوش فرا می دهی [اما از پوچی باطن و سبك مغزی و دورويی ] گويی چوب های خشكی هستند كه به ديواری تكيه دارند [و در حقيقت اجسادی بی روح اند كه در هيچ برنامه ای اطمينانی به آنان نيست، از شدت ترسو بودن ] هر فريادی را به زيان خود می پندارند. اينان دشمن واقعی اند؛ از آنان بپرهيز؛ خدا آنان را بكشد؛ چگونه آنان را [با ديدن اين همه دلايل روشن، از حق به باطل ] منحرف می كنند. 4

چون به آنان گويند: بياييد تا پيامبر خدا برای شما آمرزش بخواهد [از روی كبر و غرور] سرهای خود را بر می گردانند، و آنان را می بينی كه متكبرانه [از حق،] اعراض می گردانند. 5

برای آنان مساوی است چه برای ايشان آمرزش بخواهی چه نخواهی، خدا هرگز آنان را نمی آمرزد.

مسلماً خدا مردم بدكار و نافرمان را هدايت نمی كند. 6

فقط آنانند كه می گويند: به كسانی كه نزد پيامبر خدايند، انفاق مكنيد تا [از پيرامون او] پراكنده شوند. در حالی كه خزانه های آسمان ها و زمين در سيطره خداست، ولی منافقان نمی فهمند. 7

می گويند: اگر به مدينه بازگرديم، مسلماً كسی كه به خاطر داشتن امكانات نيرومندتر است [چون عبداللَّه بن ابی سلول، رئيس منافقان ] آن را كه خوارتر است [يعنی پيامبر كه هنوز به پندار آنان تمكن و قدرت لازم را به دست نياورده ] از آنجا بيرون می كند. در حالی كه نيرومندی و اقتدار برای خدا و پيامبر او و مؤمنان