ترجمه قرآن كريم، ص: 537

غلاف دار است؛ 11

و دانه های با سبوس و كاه و گياهان خوشبوست، 12

پس [ای انس و جن!] كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 13

انسان را از گلی خشكيده مانند سفال آفريد.

14

و جن را از آميزه ای [از شعله های مختلف ] آتش به وجود آورد. 15

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 16

پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. 17

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 18

دو دريای [شيرين و شور] را روان ساخت در حالی كه همواره باهم تلاقی و برخورد دارند؛ 19

[ولی ] ميان آن دو حايلی است كه به هم تجاوز نمی كنند [درنتيجه باهم مخلوط نمی شوند!] 20

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 21

از آن دو دريا لؤلؤ و مرجان بيرون می آيد. 22

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟

23

و او را در دريا كشتی های بادبان برافراشته چون كوه هاست. 24

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 25

همه آنان كه روی اين زمين هستند، فانی می شوند. 26

و تنها ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقی می ماند. 27

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 28

هر كه در آسمان ها و زمين است از او درخواست [حاجت ] می كند، او هر روز در كاری است. 29

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟

30

ای انس و جن! به زودی به [حساب ] شما می پردازيم. 31

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 32

ای گروه جن و انس! اگر می توانيد از كرانه های آسمان ها و زمين بيرون رويد، پس بيرون رويد؛ نمی توانيد بيرون رويد مگر با نوعی توانايی و قدرت. 33

پس كداميك از نعمت های پروردگارتان را انكار می كنيد؟ 34

بر شما شعله هايی از آتش بی دود و دود آتش آلود فرستاده