ترجمه قرآن كريم، ص: 541

43

نه خنك است و نه آرام بخش، 44

اينان پيش از اين از نازپروردگان خود كامه و سركش بودند، 45

و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، 46

و پيوسته می گفتند: آيا هنگامی كه مرديم و خاك و استخوان شديم، آيا به راستی برانگيخته می شويم؟! 47

و آيا پدران گذشته ما نيز برانگيخته می شوند؟! 48

بگو: بی ترديد همه پيشينيان وهمه پسينيان، 49

كه همه را برای وعده گاه روزی معين جمع خواهند كرد. 50

آن گاه شما ای گمراهان انكار كننده! 51

قطعاً از درختی كه از زقّوم [و دارای مايعی جوشان و بسيار بدمزه و بدبوست ] خواهيد خورد؛ 52

و شكم ها را از آن پر خواهيد كرد، 53

و روی آن از آب جوشان خواهيد نوشيد، 54

مانند نوشيدن شترانی كه به شدت تشنه اند؛ 55

اين است پذيرايی از آنان در روز جزا.

56

ما شما را آفريديم، پس چرا [آفرينش دوباره خود را پس از مرگ ] باور نمی كنيد؟ 57

آيا از [حالات و دگرگونی های ] نطفه ای كه در رحم می ريزيد آگاه هستيد؟ 58

آيا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرينيد يا ما آفريننده ايم؟ 59

ماييم كه مرگ را ميان شما مقدّر كرديم، و هيچ چيز ما را [در جاری كردن مرگ بر شما] مغلوب نمی كند. 60

[آری، مرگ را مقدّر كرديم ] تا امثال شما را جايگزين شما كنيم و شما را به صورتی كه نمی دانيد آفرينشی تازه و جديد بخشيم، 61

و به راستی پيدايش نخستين را [كه جهان فعلی است ] شناختيد، پس چرا متذكّر [پديد شدن جهان ديگر] نمی شويد؟! 62

مرا خبر دهيد آنچه را می كاريد، 63

آيا شما آن را می رويانيد، يا ما می رويانيم؟ 64

به يقين اگر بخواهيم، آن را ريز ريز كرده و خاشاك می كنيم كه متأسف و شگفت زده می شويد، 65

[و می گوييد:] مسلماً ما خسارت زده ايم، 66

بلكه ناكام و محروميم 67

به من خبر دهيد آبی كه می نوشيد، 68

آيا شما آن را از ابر