ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1035

نهم: از حضرت سجاد عليه السّلام نقل شده: به فرزند خود می فرمود: ای پسرك من، هرگاه به يكی از شما مصيبتی برسد، يا حادثه ای بر او فرود آيد، وضوی كامل بگيرد، و دو ركعت يا چهار ركعت نماز بخواند، و در آخر آن بگويد:

ای جايگاه هر شكايت، ای شنوای هر راز، ای حاضر در هر انجمن، ای دانای هر نهان، ای دور كننده هرچه از بلا كه بخواهد، ای دوست ابراهيم، ای سخنگو با موسی، و ای برگزيننده محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) تو را می خوانم خواندن كسی كه نداری اش سخت گشته، و چاره اش كم شده، و نيرويش سست گشته، دعای غريب غريب درمانده، كه برای برطرف شدن آنچه در اوست، كسی را جز تو نمی يابد، ای مهربان ترين مهربانان به درستی كه اين دعا را احدی نمی خواند، مگر آن كه حق تعالی حادثه را از او ان شاء اللّه برطرف می كند. دهم: از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: برای رفع اندوه و غم غسل می كنی، و دو ركعت نماز می خوانی، و می گويی:

ای گشاينده اندوه، و ای برطرف كننده غم، ای بخشايشگر دنيا و آخرت، و رحيم هر دو جهان، اندوهم را بگشا، و غمم را برطرف كن، ای خدای يگانه يكتای بی نياز كه نزاده، و زاده نشده، و احدی همتايش نبوده است، مرا نگهدار و پاك كن و بلايم را ببر. و اية الكرسی و معذتين [سوره های ناس و فلق ] را بخوان.

يازدهم: روايت شده: برای رفع اندوه، صد مرتبه در سجده می گويی: ای زنده، ای پا برجا، معبودی جز تو نيست، به رحمتت فريادخواهی می كنم، از آنچه مرا به اندوه برده كفايتم كن، و به خوشتنم وامگذار

دوازدهم: از موسی بن جعفر عليه السّلام نقل شده: به سماعه فرموده: ای سماعه هروقت برای تو، نزد خدا حاجتی پيش آمد بگو: