نگاهی به مقام امام زين العابدين (ع)، ص: 25

بگويم. تصنيف خواندن آن ها به عربی همين طور داشت اوج می گرفت؛ می زدند و می رقصيدند. آهسته آهسته هر چهار تای آن ها شكل كارشان را جوری كردند كه به ما بفهمانند كه به مسخره گرفته شده ايم. ايشان می فرمود كه فلانی! هيچ راهی برای ما نمانده، جز اين كه بلند شوم و بساطم را باز كنم؛ صحيف سجادی كهن چاپ سنگی ام را از توی بقچه ام درآورم، و بگذارم بر روی همان صندلی قطار، و دعای مربوط به توب حضرت زين العابدين (ع) را باز كنم كه در آن، ناله هايی حضرت (ع) به خدا می كند و التماسی برای آمرزش به پروردگار دارد كه دل سنگ را آتش می زد. اين دعا جوری تنظيم شده كه انگار