و هر كه براى حاجتش، به يكى از آفريدگانت توجه و رو كند، يا وى را به جاى تو وسيلهى برآمدن آن حاجت، سازد، بىشك، خود را در معرض حرمان و نوميدى گذارده، و سزاوار است كه ( به خاطر پيروى نفس نابردبار و وسوسهگر،) از احسان تو، محروم باشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.