و اگر مرا بيامرزى آن گاه كه (به ظاهر) مستوجب آمرزشت باشم، و از من چشم بپوشى آن گاه كه (به ظاهر) مستحق چشم پوشيت شدهام، باز هم اين آمرزش و چشم پوشى نه به استحقاق برايم لازم گشته، و نه من شايسته آن به سزاواريم، زيرا كيفر من در نخستين گناهى كه كردم آتش بوده است، پس اگر مرا عذاب كنى ستمكار به من نباشى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.