كه هر چه را مرده از بركت وى آن را زنده گردانى، شاهد بگير، تا هر چه را كه آمدنى است بيرون آورى و بدان روزيها را گسترش دهى!
از تو چشم در انتظاريم كه ابرى فرستى، انبوه، فشرده خالى از خطر، بىزيان، فراگير، خروشان كه رگبارش خستگى نياورد و برقش مايهى فريب نباشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.